ο "μάστορας" της φωτογραφίας (εγώ δηλαδή) κάπνιζε για 20 χρόνια τουλάχιστον ένα πακέτο τσιγάρα κάθε μέρα. Με την δύναμη του Θεού, αυτο το πάθος εφυγε σαν να μην υπήρξε ποτέ. Δόξα τω Θεώ!!!!
Μια αναμνηστική φωτογραφία από τότε...(φωτογράφος η Μαρίνα)
Αγαπητή μου Βασιλική..ήταν απόφαση στιγμής αφου θέλησα στον αγώνα μου να απαλλαγώ από το μεγαλύτερο μου πάθος... Και το τσιγαρο ηταν το μεγαλύτερο μου πάθος..Δεν κοινόμουν αν δεν είχα τσιγαρα για το πρωί... Το αποφάσισα και για μια βδομάδα το παρακολουθούσα..να δω ποσα καπνίζω την μέρα και κάθε πόση ώρα..Τα σημείωνα σε ένα χαρτί...περασε μια βδομάδα όπου πλέον βαρέθηκα να κρατάω σημειώσεις και τις πέταξα μαζί με τα τσιγάρα...10 Απριλίου 2008...η τελευταία τζούρα Τον Αυγουστο στον πατέρα μου διαπιστώνεται μετάσταση καρκίνου και ξεκινάει ακτινοβολίες...θέλω να καπνίσω μα προσεύχομαι..Με την προσευχή μου δίνω και κουραγιο στον μπαμπά μου που βλέπει ένα μικρό θαυμα πάνω μου...Τα πράγματα με τον πατέρα μου δεν πάνε καλά ...Θλίψη...πλησιάζει το τέλος..Αρχισε τα παυσίπονα...Πολλές στιγμές θέλω να καπνίσω μα η Ευχή με συντροφέυει...Τον Οκτώβρη ο πατέρας μου φεύγει απο κοντά μας...Μα ούτε τότε κάπνισα, χάρη στην δύναμη της ευχής ...Δόξα τω Θεώ !!!!
Χαίρετε!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠως τα καταφέρατε?
Το είχαμε κόψει και εμείς για κοντα 1 χρόνο αλλά έδωσε ο Κύριος και δοκιμάσαμε μια γερή δόση θλίψης και ξανα αρχίσαμε.
Εμείς τότε που το είχαμε κόψει είχαμε "εθιστεί" στις τσίχλες :):)
Με τι δύναμη του Κυρίου θα το ξανακόψουμε σύντομα.
Έρχετε και σαρακοστή...
Αγαπητή μου Βασιλική..ήταν απόφαση στιγμής αφου θέλησα στον αγώνα μου να απαλλαγώ από το μεγαλύτερο μου πάθος... Και το τσιγαρο ηταν το μεγαλύτερο μου πάθος..Δεν κοινόμουν αν δεν είχα τσιγαρα για το πρωί... Το αποφάσισα και για μια βδομάδα το παρακολουθούσα..να δω ποσα καπνίζω την μέρα και κάθε πόση ώρα..Τα σημείωνα σε ένα χαρτί...περασε μια βδομάδα όπου πλέον βαρέθηκα να κρατάω σημειώσεις και τις πέταξα μαζί με τα τσιγάρα...10 Απριλίου 2008...η τελευταία τζούρα
ΑπάντησηΔιαγραφήΤον Αυγουστο στον πατέρα μου διαπιστώνεται μετάσταση καρκίνου και ξεκινάει ακτινοβολίες...θέλω να καπνίσω μα προσεύχομαι..Με την προσευχή μου δίνω και κουραγιο στον μπαμπά μου που βλέπει ένα μικρό θαυμα πάνω μου...Τα πράγματα με τον πατέρα μου δεν πάνε καλά ...Θλίψη...πλησιάζει το τέλος..Αρχισε τα παυσίπονα...Πολλές στιγμές θέλω να καπνίσω μα η Ευχή με συντροφέυει...Τον Οκτώβρη ο πατέρας μου φεύγει απο κοντά μας...Μα ούτε τότε κάπνισα, χάρη στην δύναμη της ευχής ...Δόξα τω Θεώ !!!!