Τι να ναι άραγε (συνέχεια της προηγούμενης)

Τι να είναι άραγε?

το μήνυμα της ημέρας 30/01/2009

†ΤΡΙΩΝ ΙΕΡΑΡΧΩΝ. Ιππολύτου Ρώμης. Κενσουρίνου, Σαβίνου, Χρυσής, Μαξίμου, Ερκουλίου, Βενερίου, Φήλιξ, Στυρακίου, Μηνά, Κομόδου, Ερμή, Μαύρου, Ευσεβίου, Ρουστικού, Μοναγρίου, Αμανδίνου, Ολυμπίνου, Κύπρου, Αρχελάου, Θεοδώρου του εκ Μυτιλήνης, Χρυσής των μαρτύρων

Οι τρεις Ιεράρχες....
... νικώντας την ειδωλολατρεία ανήγαγαν την πίστη του Χριστού από θρησκεία του τελετουργικού και της υποδούλωσης στο αρχικό της ύψος την Αποκάλυψη και την Ελευθερία

.... νικώντας τον Αρειανισμό διέσωσαν την Εκκλησία από τον ηθικισμό και διατράνωσαν την ορθοδοξία ως τρόπο ζωής θεάρεστο και αρμόζοντα

..... πληρώνοντας την φιλοσοφία διασκέδασαν κάθε αφηρημένη ιδέα περί Θεού και μας μίλησαν για την Σάρκωση του Θείου Λόγου.

...... θεολογώντας για το Πρόσωπο λάμπρυναν τον άνθρωπο ως μέλος σώματος Χριστού.

..... την έννοια της αλληλεγγύης και της αγάπης από κενό κήρυγμα την ανύψωσαν σε έμπρακτη διακονία.

..... διακρίνοντας τα υποστατικά ιδιώματα από την μία ουσία στην αγία Τριάδα απήλαξαν δια παντός την ανθρώπινη σκέψη από τερατικές παραστάσεις του Θεού.

..... διακρίνοντας την άκτιστη ουσία από τις ενέργειες του Θεού προσέφεραν όχι μόνο στην εκκλησία ή την θεολογία αλλά και σε αυτή την οικουμένη, γιατί την ιστορική πορεία του ανθρώπου απήλλαξαν από τον φόβο της απουσίας του Θεού και την έστρεψαν από τον Άδη της αμφιβολίας ή του πανθεϊσμού στον ουρανό της χάρης και της θέωσης...

«Η απελπισία είναι η απώλεια της συνειδήσεως ότι ο θεός θέλει να μας δώσει την αιώνια ζωή. Ο κόσμος ζει στην απελπισία»
Αρχιμ. Σωφρονίου Σαχάρωφ

Τι είναι οι λογισμοί και από που προέρχονται;

Όταν λέμε λογισμούς, δεν εννοούμε απλώς τις σκέψεις, αλλά τις εικόνες και τις παραστάσεις κάτω από τις όποιες υπάρχουν κάθε φορά και οι κατάλληλες σκέψεις. Οι εικόνες, λοιπόν, μαζί με τις σκέψεις λέγονται λογισμοί.
O άγιος. Γρηγόριος ο Σιναΐτης λέει: "Οι λογισμοί λόγοι των δαιμόνων εισί και των παθών πρόδρομοι"· δηλαδή, οι λογισμοί είναι λόγια των δαιμόνων και πρόδρομοι των παθών.
Ακόμη, τονίζει ο άγιος. Ισαάκ ο Σύρος, λογισμούς δημιουργεί και "το φυσικόν θέλημα" που υπάρχει μέσα μας, αλλά και οι κλίσεις, οι ροπές που έχει ή ψυχή μας.
Ο άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής τονίζει, ότι ο πόλεμος αυτός είναι πολύ πιο δύσκολος από τον αισθητό πόλεμο "του δια των πραγμάτων πολέμου εστί χαλεπώτερος"....

περισσότερα http://www.orthodox-answers.gr/ti-einai-logismoi-poy-proerxontai

Οι εντολές της Καινής Διαθήκης

Να αγαπάς τον Κύριο με όλη σου την ψυχή, με όλη σου την καρδιά, με όλη σου τη διάνοια και με όλη σου τη δύναμη. (Μάρκος Κεφ.ιβ' Παρ.30 )
Να αγαπάς τον πλησίον σου (Ματθαίος ιθ' 19 )
Να είσαι ταπεινός ( Ματθαίος ε' 3 )
Να είσαι ειρηνικός και πράος ( Ματθαίος ε' 5 )
Να διψάς για δικαιοσύνη ( Ματθαίος ε' 5 )
Να είσαι ελεήμων ( Ματθαίος ε' 7 )
Να μη φονεύεις ( Ματθαίος ε' 21)
Να μήν οργίζεσαι ( Ματθαίος ε' 22 )
Να μην υβρίζεις τον πλησίον ( Ματθαίος ε' 22 )
Να μη μοιχεύεις ( Ματθαίος ε' 27 )
Να μην επιθυμείς τη γυναίκα του πλησίον ( Ματθαίος ε' 28 )
Να μην αντιδικείς ( Ματθαίος ε' 39 )
Να αγαπάς τον εχθρό σου ( Ματθαίος ε' 44 )
Να συγχωρείς τα αμαρτήματα των άλλων ( Ματθαίος στ' 14 )
Να μη θησαυρίζεις ( Ματθαίος στ' 19 )
Να μην κατακρίνεις τον πλησίον ( Ματθαίος ζ' 1 )
Να κάνεις στους άλλους αυτό ακριβώς που θέλεις να κάνουν και οι άλλοι σε σένα ( Ματθαίος ζ' 12 )
Να θυσιάζεις τη ζωή σου για τον Κύριο ( Ματθαίος ι' 39 )
Να μη βλασφημείς το Άγιο Πνεύμα ( Ματθαίος ιβ' 31 )
Να τιμάς τον πατέρα σου και τη μητέρα σου ( Ματθαίος ιε' 4 )
Να μην πορνεύεις ( Ματθαίος ιε' 19 )
Να μην ψευδομαρτυρείς ( Ματθαίος ιε' 19 )
Να μην κλέβεις ( Ματθαίος ιε' 19 )
Να μή χωρίζεις τη γυναίκα σου (παρά μόνο ένεκα μοιχείας) ( Ματθαίος ιθ' 9 )
Να μετανοείς για τα αμαρτήματά σου ( Ματθαίος κα' 31 )
Να μη στερείς τον πλησίον σου απ' ό,τι του ανήκει ( Μάρκος ι' 19 )
Να μην είσαι πλεονέκτης ( Α' Προς Ρωμαίους α' 29 )
Να μη φθονείς ( Α' Προς Ρωμαίους α' 29 )
Να μη φιλονικείς ( Α' Προς Ρωμαίους α' 29 )
Να μη μνησικακείς ( Α' Προς Ρωμαίους α' 31 )
Να μη συκοφαντείς ( Α' Προς Ρωμαίους γ' 8 )
Να μην υπερηφανεύεσαι ( Α' Προς Ρωμαίους ιβ' 16 )
Να έχεις υπομονή ( Α' Προς Ρωμαίους ιβ' 12 )
Να είσαι φιλόξενος ( Α' Προς Ρωμαίους ιβ' 13 )
Να μην εκτοξεύεις κατάρες ( Α' Προς Ρωμαίους ιβ' 14 )
Να αποφεύγεις τα αμαρτωλά φαγοπότια και τη μέθη ( Α' Προς Ρωμαίους ιγ' 13 )
Να μη συμπεριφέρεσαι ως θηλυπρεπής ή αρσενοκοίτης ( Α' Προς Κορινθίους στ' 9 )
Να αγαπάς την αλήθεια ( Α' Προς Κορινθίους ιγ' 6 )
Να είσαι μεγαλόψυχος και ανεκτικός ( Α' Προς Κορινθίους ιγ' 4 )
Να υπομένεις τα ελαττώματα των άλλων ( Α' Προς Κορινθίους ιγ' 7 )


Σημείωση:
Οι δύο πρώτες εντολές είναι οι πιο σημαντικές, γιατί
α) όποιος αγαπά τον Κύριο δεν μπορεί παρά να εφαρμόζει τις εντολές του
β) όποιος αγαπά τον πλησίον του δεν μπορει παρά να κάνει το καλό και μόνο το καλό προς τον συνάνθρωπό του ("η αγάπη τω πλησίον κακόν ουκ εργάζεται" (Ρωμ. ιγ 10).



Οι Εντολές του Κυρίου
(Απόσπασμα από το βιβλίο : Ιησούς Χριστός ο Κύριός μας -Βασικά σημεία του Ευαγγελίου του Ιερομονάχου Μάξιμου - Άγιον Όρος 1989)

Ερώτησε ένας τον Κύριο: «τί πρέπει να κάνω, για να έχω αιώνια ζωή;» και του απάντησε:

«άν θέλεις να μπείς στη Ζωή, τήρησε τις εντολές: να μη φονεύσεις, να μη μοιχεύσεις, να μην κλέψεις, να μην ψευδομαρτυρήσεις, να τιμάς τον πατέρα σου και την μητέρα σου και να αγαπήσεις τον πλησίον σου όπως αγαπάς τον εαυτό σου και άν θέλεις να γίνεις τέλειος, γίνε φτωχός και ακολούθα με».
Η σπουδαιότερη εντολή, στην οποία στηρίζεται ο Μωσαϊκός νόμος και η διδασκαλία των Προφητών είναι αυτή: «να αγαπήσεις τον Κύριό σου και Θεό σου με όλη σου την καρδιά, με όλη σου την ψυχή, με όλη σου τη διάνοια και με όλη σου τη δύναμη. Αυτή είναι η πρώτη εντολή, και δεύτερη όμοιά της είναι να αγαπήσεις τον πλησίον σου σαν τον εαυτό σου. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη εντολή απ’ αυτές».
Εγώ σας δίνω καινούργια εντολή, να αγαπάτε τους άλλους, ακόμη και τους εχθρούς σας, όπως και εγώ σάς αγάπησα, ώστε να θυσιάσω την ανθρώπινη ζωή μου για χάρη σας.
Ο άνθρωπος για να ζήσει δεν χρειάζεται μόνο ψωμί, αλλά και τον λόγο του Θεού.
Δεν πρέπει να πειράζετε τον Κύριο, προκαλώντας Τον και δοκιμάζοντας την δύναμή Του. Μόνο τον Θεό να προσκυνάτε και να λατρεύετε και κανέναν άλλον.
Για να μπείτε στην βασιλεία των ουρανών πρέπει να βαπτισθείτε.
Να πιστεύετε στον Υιό του Θεού, για να έχετε αιώνια ζωή.
Να μετανοείτε και να πιστεύετε στο ευαγγέλιο (στο χαρμόσυνο άγγελμα της νεοπαρουσιαζόμενης πίστεως).
Σε όποιον φυτεύω κλίση προς εμένα και τον προσκαλώ, να μην διστάζει να με ακολουθήσει.
Να πιστεύετε σε μένα, για να συγχωρούνται οι αμαρτίες σας, και για να γιατρεύεσθε ψυχικά και σωματικά.
Ζητάω απ’ το λαό μου έλεος και συμπάθεια για τους συνανθρώπους των και όχι τυπικές-εξωτερικές θυσίες.
Ιδιαίτερα στις αργίες να κάνετε καλές πράξεις στους συνανθρώπους σας.
Να είσθε ταπεινοί, για να σας ανήκει η βασιλεία των ουρανών.
Να πενθείτε, για να σας παρηγορήσω.
Να είστε πράοι, για να κληρονομήσετε τον ουρανό.
Να πεινάτε και να διψάτε την αρετή, για να χορτάσετε με ουράνια αγαθά.
Να ελεήτε υλικά και πνευματικά, για να ελεηθείτε και συγχωρεθείτε.
Να έχετε καθαρή καρδιά για να δείτε τον Θεό.
Να ειρηνεύετε τους ανθρώπους, για να ονομασθείτε παιδιά του Θεού.
Να είστε ευτυχείς αν σας καταδιώκουν και σας κοροϊδεύουν και σας συκοφαντούν για την αρετή σας και την πίστη σας σε μένα, γιατί είναι δική σας η βασιλεία των ουρανών.
Να χαίρετε και αγαλλιάσθε για τα κακά που θα πάθετε εξ αιτίας μου, γιατί θα έχετε πολύ μισθό στον ουρανό.
Να θεωρείτε ευτυχείς τους εαυτούς σας και θα έχετε την πολύπλευρη ευλογία μου οι φτωχοί (αλλοίμονο στους ανελεήμονες πλουσίους), οι πεινασμένοι (αλλοίμονο στους χορτάτους), όσοι κλαίτε σ’ αυτή τη ζωή (αλλοίμονο σ’ αυτούς που γελάνε).
Ευτυχισμένοι και ευλογημένοι είναι όσοι μισούνται και ξεχωρίζονται περιφρονητικά από τους άλλους, επειδή πιστεύουνε σε μένα (αλλοίμονό σας αν σας κολακεύουν οι άλλοι και δέχεσθε τους επαίνους των).
Να είσθε το αλάτι της γής, που συντηρεί στη ζωή τον κόσμο.
Να είστε το φώς του κόσμου.
Να λάμπει το φώς σας στους ανθρώπους, για να βλέπουν τα καλά σας έργα και να δοξάζουν τον επουράνιο Πατέρα σας.
Όποιος παραβεί την παραμικρή εντολή του νόμου μου και επηρεάσει κατα τούτο τους άλλους, θα τιμωρηθεί. Ενώ όποιος θα εφαρμόσει τις εντολές μου και θα τις διδάξει, αυτός θα λάβει μεγάλη θέση στη βασιλεία των ουρανών, και για να μπήτε σ’ αυτήν η αρετή σας πρέπει να είναι πραγματική και όχι υποκριτική.
Να μην φονεύετε, αλλά και να μην οργίζεσθε.
Να μην με πλησιάζετε αν δεν συμφιλιωθείτε πρώτα με όποιον τυχόν έχει κάτι εναντίον σας. Να μην μοιχεύετε, αλλά ούτε να βλέπετε γυναίκα με ηδονική επιθυμία. Διαζύγιο επιτρέπεται μόνο σε περίπτωση πορνείας, αλλοιώς γίνεται αιτία μοιχείας και όποιος πάρει χωρισμένη κάνει μοιχεία.
Να μην επιορκείτε, αλλά ούτε και να ορκίζεσθε.
Να απαντάτε με ένα ναι ή όχι και δεν χρειάζονται περισσότερα λόγια.
Να μην αντιστέκεστε στον κακόν άνθρωπο. Όποιος σε σκαμπιλίσει απ’ το ένα μάγουλο, γύρισέ του και το άλλο. Αν θέλει ένας να σου πάρει ένα ρούχο, άφησέ του και δεύτερο. Αν σε αγγαρέψει ένας ένα μίλι, πήγαινε μαζί του δύο. Όποιος σου ζητάει, να του δίνεις και να μην αποστρέφεσαι όποιον θέλει να δανεισθεί από σένα.
Να αγαπάτε τους συνανθρώπους σας, ακόμη και τον εχθρό σας.
Να προσεύχεσθε για τους διώκτες σας.
Να ευεργετείτε όσους σας μισούν και να ευλογείτε όσους σας καταρώνται.
Να γίνετε τέλειοι και οικτίρμονες, σπλαχνικοί και συμπονετικοί, στους άλλους, γιατί τέτοιος είναι και ο ουράνιος Πατέρας σας. Τις καλές πράξεις σας και την ελεημοσύνη να τις κάνετε αλλά όχι φανερά στους άλλους, για να πάρετε το μισθό σας απ’ τον ουράνιο Πατέρα.
Να προσεύχεσθε στον Πατέρα σας, κλεισμένοι σε τόπο ‘οπου δεν σας βλέπει κανείς.
Να μην φλυαρείτε στην προσευχή σας.
Να συγχωρείτε τους άλλους, για να συγχωρέσει και σάς ο ουράνιος Πατέρας σας.
Να νηστεύετε, αλλά όχι να το δείχνετε στους άλλους.
Να μην αποταμιεύετε στη γή, αλλά στον ουρανό, γιατί όπου είναι ο θησαυρό σας εκεί είναι και η καρδιά σας.
Να μην αγωνιάτε για το τί θα φάτε και πώς θα ντυθείτε, αλλά να ζητάτε πρώτα και να φροντίζετε για την βασιλεία του Θεού, για τα πνευματικά αγαθά και την αρετή, και όλα τα αναγκαία υλικά αγαθά θα σας τα χαρίσει Εκείνος.
Να μην κρίνετε τους άλλους, γιατί αλλοιώς με όση αυστηρότητα τους κρίνετε με την ίδια και σεις θα κριθείτε.
Μην καταδικάζετε και δεν θα καταδικασθείτε.
Να αθωώνετε και θα αθωωθείτε.
Να δίνετε και θα σας δοθεί.
Να κάνετε το καλό γενναιόδωρα και πρόθυμα και θα σας αμείψει ο Θεός με το παραπάνω, γιατί με όποιο μέτρο μετράτε με το ίδιο θα κριθείτε.
Να ζητάτε από τον Θεό και θα σας δώσει, να ψάχνετε και θα βρείτε, να χτυπάτε επιμόνως την πόρτα του θείου ελέους και θα σας ανοιχτεί.
Όπως θέλετε να σας συμπεριφέρονται οι άλλοι, έτσι και σεις να τους φέρεσθε.
Να αγωνίζεσθε να μπείτε στη βασιλεία του Θεού διά της στενής πύλης και του γεμάτου λύπες δρόμου της χριστιανικής ζωής, ενώ όσοι προτιμούν την εύκολη και ράθυμη ζωή πάνε στην απώλεια της κολάσεως.
Να μην φοβάσθε εκείνους που σκοτώνουν το σώμα και δεν μπορούν να σας κάνουνε περισσότερο κακό, αλλά να φοβάσθε Εκείνον που έχει τη δύναμη να καταδικάσει στην κόλαση και την ψυχή και το σώμα.
Να μη διστάζετε να ομολογείτε ότι είστε δικοί μου, για να σας παρουσιάσω στον Πατέρα μου σαν πιστούς μου.
Όποιος με αρνηθεί κι εγώ θα τον αποστραφώ στη γενική Κρίση που πρόκειται να γίνει.
Να μην αγαπάτε περισσότερο από μένα πατέρα, μητέρα, γυναίκα, παιδιά, αδέλφια, ούτε και τον εαυτό σας, αν θέλετε να είστε μαθητές μου.
Να σηκώνετε πρόθυμα τον προσωπικό σας σταυρό των δοκιμασιών και των αγώνων για την πνευματική ζωή.
Να βιάζεσθε στα πνευματικά, γιατί με την βία στον εαυτό σας αρπάζεται η βασιλεία των ουρανών.
Να μη λέτε περιττά και ανωφελή λόγια, διότι ανάλογα με τα λόγια σου θα δικαιωθείς ή θα κατακριθείς.
Να μην αμαρτάνετε, για να μην αρρωσταίνετε.
Να μην με τιμάτε μόνο με τα χείλια σας, αλλά και με την καρδιά σας.
Να φροντίζετε την καθαρότητα της καρδιά σας, για να κόβετε τις κακίες από τη ρίζα τους, γιατί από την καρδιά ξεκινάνε όλες οι αμαρτίες, όπως κακές σκέψεις, πονηρό μάτι, πονηριές, πορνείες, μοιχείες, ασέλγεια, κλοπές, φόνοι, πλεονεξίες, δολιότητα, βλασφημία, υπερηφάνεια, αφροσύνη, και αυτές όταν εκδηλώνονται με έργα μολύνουν τον άνθρωπο.
Να μην υποκρίνεσθε. Άν θέλετε να γίνετε πρώτοι, να γίνετε τελευταίοι και υπηρέται όλων. Να γίνετε και να ταπεινωθείτε σαν τα παιδιά, για να μπείτε στη βασιλεία των ουρανών.
Δυό ή τρείς να συμφωνείτε και να ζητάτε μαζί ό,τι συμφέρει στην ψυχή σας και θα σας δίνεται απ’ τον Θεό και εγώ θα είμαι ανάμεσά σας. Όσες φορές και άν σου φταίξει ο αδελφός σου να τον συγχωράς πάντα.
Να αφιερώνετε στα υλικά τον αναγκαίο χρόνο και να ρίχνετε το βάρος στην ακρόαση του λόγου του Θεού και στην τήρηση του θελήματός του. Η επιμονή σας στην προσευχή να φτάνει μέχρις αναδείας (της καλής).
Να ζητάτε στην προσευχή σας να σας δοθεί το Άγιο Πνεύμα.
Να μην μετεωρίζεσθε, να μην αφήνετε την σκέψη σας να ασχολείται περισσότερο για τα υλικά παρά για τα πνευματικά.
Να αυξήσετε τον ζήλο σας για τα πνευματικά και να μην διστάζετε να τα χαλάσετε ακόμη και με τους δικούς σας, όταν πρόκειται για διαφορές στα πνευματικά.
Συμφιλιωθείτε με τον Θεό όσο έχτε ζωή, τηρώντας το θέλημά Του και μετανοώντας για τις αμαρτίες σας, μήπως σας προλάβει η ώρα της Δίκης και καταδικασθείτε τελεσίδικα στην αιωνιότητα.
Να μην εξυψώνετε τον εαυτό σας, γιατί θα σας ταπεινώσω, αλλά να ταπεινώνεσθε για να σας εξυψώσω.
Να κάνετε το καλό σε όσους δεν μπορούν να σας το ανταπωδώσουν, για να σας το ανταποδώσει ο Θεός.
Να προσέχετε τους εαυτούς σας για να μην γίνεσθε αιτία σκανδάλου.
Να ζητάτε από τον Θεό πνευματικά αγαθά, όπως πίστη και προσευχή.
Να μην παύετε ποτέ να θεωρείτε τον εαυτό σας άχρηστο δούλο ενώπιον του Θεού, έστω και άν τηρήσετε όλες τις εντολές Του.
Να δοξάζετε τον Θεό για τα αγαθά που σας δίνει και να μην είστε αχάριστοι.
Να μην κρίνετε επιφανειακά και επιπόλαια, αλλά δίκαια.
Να πιστεύετε σε μένα, που συγχωρώ τις αμαρτίες των μετανοούντων, για να μην πεθάνετε υπό το βάρος των αμαρτιών στην αιωνιότητα.
Να γίνετε μαθητές μου τηρώντας τις εντολές μου, για να γνωρίσετε την αλήθεια, η οποία θα σας ελευθερώσει από την αμαρτία. Μόνο εγώ μπορώ να σας δώσω την πραγματική ελευθερία.
Να αποφεύγετε τον πλούτο, γιατί δυσκολεύει την είσοδο στην βασιλεία των ουρανών.
Να προσεύχεσθε και να πιστεύετε ότι θα λάβετε ό,τι ζητάτε.
Να προσεύχεσθε για να μην πέσετε σε πειρασμό.
Να αντιμετωπίζετε τη ζωή και να αγωνίζεσθε με θάρρος, γιατί Εγώ έχω νικήσει τον κόσμο και τον άρχοντα του κόσμου.

Φυσικά..χρώματα

το μήνυμα της ημέρας 29/01/2009

Ανακομιδή λειψάνων Ιγνατίου του Θεοφόρου. Φιλοθέου, Υπερεχίου, Αβίβου, Ιουλιανού, Ρωμανού, Ιακώβου, Παρηγορίου των μαρτύρων. Σιλουανού επισκόπου. Λουκά διακόνου. Μωκίου αναγνώστου. Σορβήλου, Βεβαίας, Βαρσιμαίου, Δημητρίου Χιοπολίτου των μαρτύρων. Αφραάτη, Ακεψιμά των οσίων

«Ούτω πρέπει να βιάζωμεν εαυτούς πρός το καλόν καθ’ όλην την ζωήν ημών, και το κυριώτερον, να συγχωρώμεν εις τους άλλους τα πλημμελήματα αυτών, και τότε ο Κύριος δεν θα μνησθή των αμαρτιών ημών και θα δώση εις ημάς την χάριν του Αγίου Πνεύματος»
'Αγιος Σιλουανός ο Αθωνίτης

ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΑ, ΘΕΟΥ ΔΩΡΟΝ

απο το έντυπο
Η ΧΑΡΑ ΤΩΝ ΘΛΙΒΟΜΕΝΩΝ
ΠΕΡΙΟΔΙΚΗ ΕΚΔΟΣΙΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗΣ ΟΙΚΟΔΟΜΗΣ
ΕΤΟΣ 7ΟΝ- ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2008-ΑΡ.ΦΥΛΛΟΥ 27ΟΝ

ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΑ, ΘΕΟΥ ΔΩΡΟΝ
Ο Κτίστης και Δημιουργός των πάντων, ο Πανάγιος Τριαδικός Θεός μας έκανε το πιο πολύτιμο δώρο, την ενανθρώπιση του Μονογενούς Του Υιού. Δεν μας έδωσε κάποιον εκπρόσωπο Του ή κάτι άλλο εκτός του εαυτού Του, αλλά τον ίδιο τον ομοούσιο και σύνθρονο Υιό Του. Κατά την προφητεία του Ησαϊου «ου πρέσβυς οδέ άγγελος αλλ’ αυτός Κύριος έσωσεν αυτούς δια το αγαπάν αυτούς»(Ης. ξγ’9). Αυτό το μοναδικό δώρο το έδωσε σε μάς, που τον πικράναμε και τον πικραίνουμε, που αθετήσαμε και περιφρονήσαμε τον σκοπό για τον οποίο μας έπλασε και παραβήκαμε και παραβάνουμε τις άγιες και σωτήριες εντολές Του.

Και όπως θεολογεί ο Μέγας Παύλος, «συνίστησι δε την εαυτού αγάπην εις ημάς ο Θεός, ότι έτι αμαρτωλών όντων ημών Χριστός υπέρ ημών απέθανε»(Ρωμ. Ε’ 8). Ο Άγιος Θεός, και όταν εμείς εγίναμε απο υιοί εκθροί Του, δεν μας αποστράφηκε, δεν έγινε κι Αυτός εχθρός μας, αλλά έμεινε και φέρθηκε ως εύσπλαχνος πατέρας. Θαυμάζουμε και εξιστάμεθα για το Μυστήριο της απείρου αγάπης Του και ψάλλουμε με την αγία Εκκλησία: «Ο αχώρητος παντί, πώς εχωρήθη εν γαστρί; ο εν κόλποις του Πατρός, πώς εν αγκάλαις της Μητρός; Πάντως ως οίδεν, ως ηθέλησεν και ως ηυδοκησεν άσαρκος γαρ ων, εσαρκώθη εκών και γέγονεν ο Ών, ο ουκ ήν δι΄ημάς και μη εκστάς της φύσεως, μετέσχε του ημετέρου φυράματος. Διπλούς ετέχθη, Χριστός τον άνω, κόσμον θέλων αναπληρώσαι»(Μηναίον Δεκεμβρίου κε’).

Για μας τα αμαρτωλά παιδιά Του έφερε τα άνω κάτω, ώστε να αναβιβάση τα κάτω άνω. Έλαβε ότι έπλασε αλλά δεν είχε - την ανθρώπινη φύση-, για να μας χαρίση αυτό που δεν είχαμε και για το οποίο μας έπλασε-την θέωση.
Θα μπορούσε το μήνυμα του Ευαγγελίου, το κήρυγμα της Εκκλησίας, να συνοψισθή στον λόγο του Αγίου Αθανασίου του Μεγάλου: «Αυτός γάρ ενηνθρώπησε, ίνα ημείς θεοποιηθώμεν» (Περί της ενανθρωπήσεως του Λόγου, κεφ. 54). Αυτό είναι το μέγα της ευσεβείας μυστήριον: «Θεός εφανερώθη εν σαρκί»(Α’ Τιμοθ. γ’ 16). Κατά δε τον άγον Ιωάννην τον Δαμασκηνόν: «Θεός ων τέλειος άνθρωπος τέλειος γίνεται και επιτελείται το πάντων καινόν καινότατον, το μόνον καινόν υπό τον Ήλιον, δι’ου η άπειρος του Θεού εμφανίζεται δύναμις. Τί γάρ μείζον του γενέσθαι τον θεόν άνθρωπον;» (Έκδοσις ακριβής της Ορθοδόξου Πίστεως, κεφ.45). Ο ουράνιος Πατέρας μας έκανε ό,τι η αγάπη Του επέβαλλε. Τώρα αναμένει την ιδική μας ανταπόκριση, το ιδικό μας δώρο, αντίδωρο στην αγάπη Του.
Μας άνοιξε τον δρόμο και μας καλεί να Τον ακολουθήσουμε. Μας θέλει κοντά Του, για να μας αναπαύση. Ό,τι και να κάνουμε μακριά Του, δεν μας γεμίζει. Τα επιτεύγματα αυτού του κόσμου δεν μπορούν να μας δώσουν το πλήρωμα που λαχταρά η ψυχή μας. Είμαστε πλασμένοι για την θέωση και χωρίς αυτήν δεν θα αναπαυθούμε ό,τι άλλο και εάν επιτύχουμε σε αυτόν τον κόσμο.
Ο δρόμος για την θέωση τώρα μετά Χριστόν είναι ανοικτός. Είναι ιδική μας ευθύνη να τον βαδίσουμε.
Όσοι πιστοί Χριστιανοί αγωνίζονται τον καλόν αγώνα της μετάνοιας, της προσευχής και της τηρήσεως των αγίων εντολών του Χριστού, μιμούνται τους εξ ανατολών μάγους, που προσέφεραν στον νεογέννητο Κύριο τα δώρα των, χρυσόν, λίβανον, και σμύρναν. Μιμούνται ακόμη τους θείους αγγέλους που Τον δοξολογούσαν, τους ταπεινούς ποιμένας που Τον προσκύνησαν με πίστη, και προ πάντων την Κυρία Θεοτόκο και τον δίκαιο Ιωσήφ που υπηρέτησαν και συνήργησαν στο μυστήριο της Σαρκώσεως του Κυρίου.
Υπάρχουν όμως αυτοί που δεν προσκυνούν και δεν δέχονται τον Χριστό. Γι΄αυτούς γράφει ο άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης, ερμηνεύων τροπάριον της έκτης ωδής του Κανόνος των Χριστουγέννων, του αγίου Κοσμά: «Όρα δε, ότι ο Μελωδός λέγει, ότι το παιδίον τούτο εδόθη εις ημάς τους πιστεύοντας διότι αυτό δεν εδόθη εις τους απίστους δι΄αυτούς γάρ ο Χριστός δωρεάν εγεννήθη και δωρεάν απέθανεν. Όθεν δικαίως κατηγορεί αυτούς ο Θεολόγος Γρηγόριος λέγων ΄΄Πρός ταύτα τί φασίν ημίν οι συκοφάνται; οι πικροί της θεότητος λογισταίμ (οι άπιστοι και αιρετικοί); οι κατήγοροι των επαινουμένων; οι σκοτεινοί περί το φώς; οι περί την σοφίαν απαίδευτοι; υπέρ ών ο Χριστός δωρεάν απέθανε; τα αχάριστα κτίσματα; τα του πονηρού πλάσματος;΄΄ (Λόγος εις την Χριστού Γέννησιν)».
Όταν ο Χριστός, ο Λόγος του Θεού, γίνει δεκτός απο τους ανθρώπους, τους ελευθερώνει απο την αλογία των παθών. Όπου δεν βασιλεύει ο Χριστός, τα πάθη κυριεύουν και βασανίζουν τους ανθρώπους. Ο Απόστολος Παύλος προειδοποιεί ότι στους εσχάτους καιρούς οι άνθρωποι θα γίνουν «φίλαυτοι, φιλάργυροι, αλαζόνες, υπερήφανοι, βλάσφημοι, γονεύσιν απειθείς, αχάριστοι ανόσιοι(ασεβείς), άστοργοι, άσπονδοι(αδιάλλακτοι),διάβολοι (διαβολείς), ακρατείς, ανήμεροι (σκληροί), αφιλάγαθοι, προδόται, προπετείς, τετυφωμένοι (αλαζόνες), φιλήδονοι μάλλον ή φιλόθεοι»(Β’ Τιμοθ. γ’ 2-4).
Παρόμοια συμπτώματα διαπιστώνουμε και στην ελληνική κοινωνία μας. Συμπτώματα που φανερώνουν και την αχαριστία μας προς τον ευεργέτη μας Κύριο.
Δεν θέλω να σκιάσω την χαρά της εορτής αλλά να αναφερθώ επιγραμματικά σε αμαρτωλές καταστάσεις, για τις οποίες όλοι πρέπει να μετανοούμε, να ανησυχούμε, να αγωνιζόμαστε, να προσευχώμαστε.
Αντίθετες δυνάμεις προσπαθούν φανερώς και αφανώς να αποχριστιανίσουν τους ορθόδοξους λαούς. Σύγχρονοι Ηρώδαι ζητούν να αποκτείνουν «την ψυχήν του παιδίου»(Ματθ. β’ 20). Να σκοτώσουν την πίστη των Χριστιανών στο «νέον παιδίον, τον πρό αιώνων Θεόν».Αποτέλεσμα της αμβλύνσεως της πίστεως στον Θεό είναι η άμβλυνσις των ηθών. Αντιχριστιανικά ήθη προβάλλονται ως απελευθέρωσις του ατόμου και επιδιώκουν να αντικαταστήσουν τα ελληνορθόδοξα ήθη μας. Πολλά απο τα Μ.Μ.Ε. συναγωνίζονται στην προβολή της διαφθοράς. Οι ίδιες οι μητέρες σκοτώνουν τα έμβρυα τους με τις εκτρώσεις υπερβαίνοντας και αυτόν τον Ηρώδη.Οικογένειες διαλύονται για ασήμαντες αιτίες. Η συζυγική πίστις θεωρείται παρωχημένη. Τα καζίνο και τα τυχερά παιχνίδια σπρώχνουν τους ανθρώπους στην εξαθλίωση και στις αυτοκτονίες. Πεινασμένες γυναίκες απο τις ανατολικές χώρες εξαπατώνται και ρίπτονται στα διαφθορεία. Ο παράνομος χρηματισμός υπευθύνων προσώπων και η δωροδοκία είναι συνήθης πρακτική. Τα νιάτα μας σαπίζουν με τα ναρκωτικά και οδηγούνται ως πρόβατα επί σφαγήν στα νυκτερινά καταγώγια. Οι ντισκοτέκς, στις οποίες ξενυκτούν οι περισσότεροι νέοι, ανοίγουν στις 12 το μεσονύκτιο και κλείνουν στις 6 το πρωϊ, για να εμποδίζονται τα παιδιά απο τον εκκλησιασμό της Κυριακής. Τα παιδικά έντυπα, παιγνίδια και προγράμματα τηλεοράσεως προβάλλουν μάγους, μάγισσες και σατανάδες, για να εθίσουν τα παιδιά στην σατανολατρία και μάλιστα κατά την ώρα της κυριακάτικης Θείας Λειτουργίας. Η χριστιανική κατεύθυνσις της παιδείας και το μάθημα των θρησκευτικών όλο και περισσότερο υποβαθμίζονται, όχι μόνον με άνωθεν εντολές αλλά και απο κάποιους εκπαιδευτικούς που μεταδίδουν στους μαθητάς τον αθεϊσμό.
Πολλά νέα παιδιά πάσχουν απο έλλειψι νοήματος, γιατί η κοινωνία μας δεν τους προσφέρει στόχους υψηλούς, για τους οποίους αξίζει να ζή και να αγωνίζεται ένας νέος άνθρωπος, ούτε και ρπότυπα ανωτέρας ζωής. Η κρίσις νοήματος και η ανεργία οδηγεί πολλούς νέους στην απελπισία και σε απονενοημένες διεξόδους.
Η κατάστασις γίνεται ακόμη πιο ανησυχητική, όταν λάβουμε υπ’ όψιν την διάδοση των ποικίλων αιρέσεων που κατευθύνονται απο ισχυρά εξωελληνικά κέντρα, την προσπάθεια της παπικής διπλωματίας να διεισδύσει στον ορθόδοξο χώρο, τους κινδύνους που μας απειλούν απο την παγκοσμιοποίηση και την Νέα Τάξη Πραγμάτων που προϋποθέτει την επικράτηση της πανθρησκείας μέσω πανθρησκειακών εκδηλώσεων. Την Νέα Τάξη και την Νέα Εποχή υπηρετεί και η κίνηση επιστροφής στην θρησκεία της Αρχαίας Ελλάδος, διότι τάχα ο Χριστιανισμός είναι ξενόφερτος στον τόπο μας ως έχων ιουδαϊκή την προέλευση. Σοβαρή απειλή για την ελληνορθόδοξη ταυτότητα του λαού μας αποτελέι ο επερχόμενος κίνδυνος εκμουσουλμανισμού της χώρας και η ανοχή που επιδεικνύεται γι’ αυτό.
Όλα αυτά μαρτυρούν για τη κρίση που περνά η κοινωνία μας. Κρίση που στο βάθος εκφράζει και αποστασία απο τον Θεό των Πατέρων μας. Το φαινόμενο δεν είναι μόνο ελληνικό, είναι δυστυχώς παγκόσμιο. Καθώς γράφει ο μακαριστός π. Σωφρόνιος Σαχάρωφ: «Εκτός απο σπάνιες σχεδόν περιπτώσεις, όλη η ανθρωπότητα ζεί σε κατάσταση ακηδίας. Οι άνθρωποι έγιναν αδιάφοροι για την σωτηρία τους. Δεν αναζητούν τη θεία ζωή. Περιορίζονται στα σχήματα της σαρκικής ζωής, στις καθημερινές ανάγκες, στα πάθη του κόσμου και τις συμβατικές πράξεις».(Περί Πνεύματος και Ζωής, σελ.21). Παρ’ όλα αυτά ο Κύριος δεν έχει πάρει το έλεος Του απο μας. Υπάρχει ακόμη λαός πιστός, λαός μετανοών, λαός προσευχόμενος, λαός που δεν κλίνει το γόνυ στους σύγχρονους Βάαλ. Χάριν αυτών ο Κύριος σώζει την πατρίδα μας.
Προσερχόμεθα και εμείς ταπεινοί προσκυνηταί στην αγία φάτνη της Βηθλεέμ. Με ευγνώμονα καρδία δοξολογούμε και προσκυνούμε τον νηπιάσαντα Κύριο. Τον παρακαλούμε να δεχθεί την μετάνοια και την πτωχή μας αγάπη. Να μας χαρίσει τον θείο φωτισμό Του, ώστε να ανταποκριθούμε στην άπειρη αγάπη και συγκατάβαση Του. Να επιβλέψη ιλέω όμματι σε όλη την ανθρωπότητα, καταπραϋνων τους δυνάστας των λαών και τα έθνη τα τους πολέμους θέλοντα. Να οδηγήσει τους ποιμένας της Εκκλησίας σε αγιότητα βίου και σταθερή ομολογία της Ορθοδόξου Πίστεως, ώστε τα ορθόδοξα ποίμνια να τους ακολουθούν θεαρέστως. Να λάμψη το Φώς του Ευαγγελίου στους λαούς που λόγω απιστίας το έχασαν και στους λαούς που δεν το εγνώρισαν. Να έλθη η επί της γής ειρήνη και η του Θεού ευδοκία στις καρδιές μας, στην πατρίδα μας, στον κόσμο μας.

Αρχιμ. Γεώργιος Κ.Ι.Μ.Γ.

Η ΧΑΡΑ ΤΩΝ ΘΛΙΒΟΜΕΝΩΝ
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΙΕΡΙΣΣΟΥ ΚΑΙ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ
ΜΟΝΑΣΤΙΚΟΣ ΟΙΚΟΣ
ΠΑΝΑΓΙΑ Η ΧΑΡΑ ΤΩΝ ΘΛΙΒΟΜΕΝΩΝ

το μήνυμα της ημέρας 28/01/2009

Εφραίμ του Σύρου. Ισαάκ του Σύρου. Παλαδίου, Χάριτος, Ιακώβου των οσίων

«Πολλοί αγαπούν να αναγινώσκουν σοβαρά βιβλία, και τούτον είναι καλόν, αλλ’ ανωτέρα πάντων είναι η προσευχή»
'Αγιος Σιλουανός ο Αθωνίτης

πρωινό τις 28ης Γενάρη!!!

περίβλεπτος

το μήνυμα της ημέρας 27/01/2009

†Ανακομιδή λειψάνων Ιωάννου του Χρυσοστόμου. Μαρκιανής βασιλίσσης. Κλήμεντος στυλίτου. Πέτρου αιγυπτίου

«Ψυχή ήτις εγνώρισε τον Κύριον ουδέν φοβείται, εκτός της αμαρτίας, και προ παντός την αμαρτίαν της υπερηφανίας. Γνωρίζει ότι ο Κύριος αγαπά ημάς, τότε τι να φοβηθώμεν;»
'Αγιος Σιλουανός ο Αθωνίτης

Δόξα τω Θεώ

και ξαφνικά κάνει ένα άνοιγμα ο καιρός και βγαίνει ο ήλιος φωτιά πάνω στις χιονισμένες κορφές.... !!!!

το μήνυμα της ημέρας 26/01/2009

Ξενοφώντος και της συνοδείας αυτού. Αμωνά, Συμεών, Γαβριήλ, Κλήμεντος των οσίων. Ανανίου και Πέτρου των μαρτύρων

«Ο Θεός ουδεμίαν ασκεί βίαν επί του ανθρώπου, αλλ' ίσταται μακροθυμών παρά την καρδίαν και ταπεινώς αναμένει πότε θα ανοιχθή αύτη εις Αυτόν»
'Αγιος Σιλουανός ο Αθωνίτης

Που είναι αφιερωμένη η κάθε ημέρα της εβδομάδας;

ΚΥΡΙΑΚΗ - στην Ανάσταση του Κυρίου (Παναγία Τριάς ο Θεός ελέησον ημάς).

ΔΕΥΤΕΡΑ - στους αγίους Ταξιάρχες (Άγιοι Αρχάγγελοι, πρεσβεύσατε υπέρ εμού).

ΤΡΙΤΗ - στον άγιο Ιωάννη τον Πρόδρομο και Βαπτιστή. (Βαπτιστά του Χριστού, πρέσβευε υπέρ εμού).

ΤΕΤΑΡΤΗ - στην σταύρωση του Κυρίου και στην Υπεραγία Θεοτόκο. (Σταυρέ του Χριστού, σώσον με τη δυνάμει σου και Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς).

ΠΕΜΠΤΗ - στους αγίους Αποστόλους και τον άγιο Νικόλαο. (Άγιοι Απόστολοι, πρεσβεύσατε υπέρ εμού και, Άγιε Νικόλαε, πρέσβευε υπέρ εμού).

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ - στην σταύρωση του Κυρίου. (Σταυρέ του Χριστού, σώσον με τη δυνάμει σου).

ΣΑΒΒΑΤΟ - στους αγίους Πάντες. (Άγιοι Πάντες, πρεσβεύσατε υπέρ εμού).

Ο Όλυμπος απο το μπαλκόνι μας...

το μήνυμα της ημέρας 25/01/2009

†Γρηγορίου του Θεολόγου. Πουπλίου, Μαρή, Απολλώ, Καστίνου, Δημητρίου των οσίων. Αυξεντίου ιερομάρτυρος. Μεδούλης μάρτυρος και της συνοδείας αυτής

«'Αλλο πράγμα είναι να πιστεύη τις εις τον Θεόν και άλλο να γνωρίζη Αυτόν»
'Αγιος Σιλουανός ο Αθωνίτης

Πως προσκυνούμε τις εικόνες με ποια σειρά; Ποια η διαρρύθμιση του Ναού;

Ο Ναός χωρίζεται σε τρία μέρη: στον πρόναο, τον κυρίως ναό και το Ιερό Βήμα.

Το Ιερό χωρίζεται από τον κυρίως ναό με το τέμπλο.

Η διάταξη των εικόνων στο τέμπλο είναι πάντα η εξής:

Στο δεξί μέρος της Ωραίας Πύλης βρίσκεται η εικόνα του Χριστού.

Στο αριστερό μέρος της Ωραίας Πύλης βρίσκεται η εικόνα της Παναγίας.

Δίπλα και αριστερά από την Παναγία υπάρχει η εικόνα του Αγίου/Αγίας κλπ που είναι αφιερωμένος ο συγκεκριμένος Ναός.

Δίπλα και δεξιά από τον Χριστό, βρίσκεται η εικόνα του Ιωάννη του Πρόδρομου.

Στις πλαϊνές πόρτες του τέμπλου υπάρχουν οι μορφές των αρχαγγέλων Μιχαήλ και Γαβριήλ.

Πάνω από την Ωραία Πύλη υπάρχει η παράσταση του Μυστικού Δείπνου μαζί με τις εικόνες του Δωδεκάορτου. (οι δώδεκα σπουδαιότερες εορτές :Ο Ευαγγελισμός της Θεοτόκου, η Γέννηση του Χριστού, η Περιτομή του Χριστού η Υπαπαντή του Χριστού, τα θεία Θεοφάνεια, η Σοφία του Θεού, η Μεταμόρφωση του Χριστού, η ανάσταση του Λαζάρου και η είσοδος του Χριστού στα Ιεροσόλυμα, τα Πάθη και ο Σταυρός του Χριστού, η Ανάσταση του Χριστού, η Ανάληψη, η Πεντηκοστή).

Πως προσκυνούμε τις εικόνες και με ποια σειρά;

Πρώτα ασπαζόμαστε την εικόνα του Χριστού λέγοντας το απολυτίκιο της Κυριακής της ορθοδοξίας:«Την άχραντον Εικόνα σου προσκυνούμεν Αγαθέ, αιτούμενοι συγχώρησιν των πταισμάτων ημών, Χριστέ ο Θεός, βουλήσει γαρ ηυδόκησας σαρκί ανελθείν εν τω Σταυρώ, ίνα ρύση ους έπλασας εκ της δουλείας του εχθρού, όθεν ευχαρίστως βοώμεν σοι, Χαράς επλήρωσας τα πάντα, ο Σωτήρ ημών, παραγενόμενος εις το σώσαι τον Κόσμον».

Έπειτα την εικόνα της Παναγίας λέγοντας το τροπάριο:«Ευσπλαγχνίας υπάρχουσα πηγή, συμπαθείας αξίωσον ημάς, Θεοτόκε, βλέψον εις λαόν τόν αμαρτήσαντα, δείξον ως αεί τήν δυναστείαν σου, εις σέ γάρ ελπίζοντες, τό Χαίρε βοώμέν σοι, ως ποτέ ο Γαβριήλ, ο τών Ασωμάτων Αρχιστράτηγος».

Μετά την εικόνα του αγίου που είναι αφιερωμένος ο Ναός πχ αν είναι αφιερωμένος στον Άγιο Νεκτάριο λέμε:Άγιε Νεκτάριε πρέσβευε υπέρ εμού και αν ξέρουμε λέμε και το απολυτίκο του Αγίου:«Σηλυβρίας τον γόνον και Αιγίνης τον έφορον, τον εσχάτοις χρόνοις φανέντα, αρετής φίλον γνήσιον,Νεκτάριον τιμήσωμεν πιστοί,ως ένθεον θεράποντα Χριστού· αναβλύζει γαρ ιάσεις παντοδαπάς, τοις ευλαβώς κραυγάζουσι· δόξα τω σε δοξάσαντι Χριστώ, δόξα τω σε θαυμαστώσαντι, δόξα τω ενεργούντι διά σου πάσιν ιάματα».

Ακολούθως την εικόνα του Ιωάννου του Πρόδρομου λέγοντας:Βαπτιστά τού Χριστού, πάντων ημών μνήσθητι, ίνα ρυσθώμεν τών ανομιών ημών, σοί γάρ εδόθη χάρις πρεσβεύειν υπέρ ημών.

Τέλος την εικόνα των αρχαγγέλων:Άγιοι Αρχάγγελοι τού Θεού, πρεσβεύσατε υπέρ ημών

Και εφόσον (οι άνδρες) πρέπει για κάποιο λόγο να μπούνε στο Ιερό λένε τον στίχο από τον ψαλμό 5:8 του Δαυίδ:«Εγώ δε εν τω πλήθει του ελέους σου εισελεύσομαι εις τον οίκον σου, προσκυνήσω προς ναόν άγιον σου εν φόβω σου».

Ποιές είναι οι νηστείες της εκκλησίας μας, γιατί νηστεύουμε;

Νηστεύουμε για τον Χριστό. Κάνουμε υπακοή στην Εκκλησία Του.
Νηστεύουμε χωρίς να απολογούμαστε.
Δεν το κάνουμε για να χάσουμε κιλά, δεν το κάνουμε για το "καλό της υγείας μας", αλλά για το καλό της ψυχής μας.
Νηστεύουμε γιατί το πρότυπο μας είναι ο Χριστός και οι Άγιοι μας. Υπήρξε Άγιος που δεν νήστεψε; Υπήρξε κάποιος που δεν ωφελήθηκε με τη νηστεία;
Η νηστεία δεν είναι μόνο αποχή από την τροφή. Είναι αποχή από τα πάθη και τις αδυναμίες μας. Νηστεία είναι ένας συνδυασμός τροφής-ελεημοσύνης-προσευχής. Ο Μέγας Βασίλειος αναφέρει ότι εκείνο που του γέμιζε την καρδιά ήταν όταν παράλληλα με την νηστεία του έκανε ελεημοσύνες για να γλυκάνει τον πόνο των δυστυχισμένων υπάρξεων της επαρχίας του. Για σκεφτείτε πόσο όμορφη εικόνα... Να ένα ωραίο παράδειγμα: Είναι μέρα νηστείας και πεινάς. Πόσο κάνει ένα σουβλάκι; 2ευρώ; Μην το φας και δώσε τα 2ευρώ στον πρώτο που σου ζητάει, στον πρώτο δυστυχισμένο, που θα δεις μπροστά σου. Χαμογέλασε του και πες του ένα καλό λόγο. Βάλτον στην προσευχή σου: "Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησον ημάς και τον κόσμο σου". Κάντο με την καρδιά σου και δες τα αποτελέσματα...

Εν συντομία οι νηστείες είναι:

1) Νηστεία των Χριστουγέννων Από τις 15 Νοεμβρίου μέχρι και τις 24 Δεκεμβρίου.

2) Μεγάλη Τεσσαρακοστή Από την Καθαρά Δευτέρα μέχρι και το Μεγάλο Σάββατο.

3) Νηστεία των Αγίων Αποστόλων Από την Δευτέρα μετά την Κυριακή των Αγίων Πάντων μέχρι και 28 Ιουνίου.

4) Νηστεία του Δεκαπενταύγουστου Από την 1η έως και 14 Αυγούστου.

5) Νηστεύουμε κρέας, γαλακτερά, ψάρι, λάδι όλες τις Τετάρτες και Παρασκευές της χρονιάς (εκτός αν υπάρχει κάποια κατάλυση) και τις πιο κάτω μέρες ότι μέρα και αν πέσουν (εκτός Σαββάτου και Κυριακής όπου τότε τρώμε λάδι):
α) 14 Σεπτεμβρίου της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού
β) 24 Δεκεμβρίου παραμονή Χριστουγέννων
γ) 5 Ιανουαρίου παραμονή των Φώτων
δ) 29 Αυγούστου Αποτομή του Τιμίου Προδρόμου

Δεν νηστεύουμε, έχουμε κατάλυση δηλαδή στα πάντα:
α) Μετά το Πάσχα, όλη την εβδομάδα της Διακαινησίμου
β) Μετά την Πεντηκοστή (μέχρι της Κυριακής των Αγίων Πάντων)
γ) Από τις 25 Δεκεμβρίου μέχρι και τις 6 Ιανουαρίου (εκτός της παραμονής των Θεοφανίων)

Φως..

το μήνυμα της ημέρας 24/01/2009

Ξένης οσίας. Βαβύλα ιερομάρτυρος. Φίλωνος, Μακεδονίου, Φιλιππικού, Ζωσιμά, Φιλήμωνος των οσίων. Φιλοθέου της του Φιλοθέου Ιεράς Μονής εν Αγίω Ορει κτήτωρος. Παύλου, Παυσιρίου, Θεοδοτίωνος, Αγαπίου, Τιμοθέου, Ερμογένους, Μάμα των μαρτύρων

«Ημείς φρονούμε ότι η αληθινή ελευθερία έγκειται εις το να μη αμαρτάνης, εις το να αγαπάς τον Κύριον και τον πλησίον μεθ’ όλης της καρδίας σου και όλης της ισχύος σου»
'Αγιος Σιλουανός ο Αθωνίτης

Ο ΑΓΙΟΣ ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ Ο ΕΝ ΟΛΥΜΠΩ.Σήμερα στην μνήμη του...

Ὁ Ὅσιος πατήρ ἡμῶν Διονύσιος εἶναι ἕνα λαμπερό ἀστέρι, ἀπό ἐκεῖνα πού λάμπουν στό νοητό στερέωμα τῆς Ἐκκλησίας μας, καί μέ τήν θεϊκή τους λαμπρότητα καταυγάζουν τά σκότη τῆς γήϊνης ζωῆς μας.
Ὑπῆρξε μία μεγάλη καί ὑπέροχη ἀσκητική φυσιογνωμία τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μας, κατά πάντα ἐφάμιλλος καί ἰσοστάσιος τῶν μεγάλων καί θεοφόρων Πατέρων «τῶν ἐν ἀσκήσει λαμψάντων».
Ἦταν μιά χαρισματοῦχος καί πολυτάλαντη προσωπικότητα. Ἐκπλήσσεται κανείς, πῶς συνδυάζονται ἁρμονικότατα στό λαμπρό του βίο ἡ προδρομική του ἀσκητικότης μέ τόν ἀποστολικό ζῆλο καί τήν κοινωνική δράση, ὁ ἀναχωρητισμός τοῦ ἠσυχαστοῦ μέ τήν ὀργανωτικότητα καί τό διοικητικό χάρισμα τοῦ ἡγέτου, οἱ μυστικές ἀναβάσεις τοῦ θεωρητικοῦ μέ τούς αἱματηρούς ἀγώνας τοῦ πρακτικοῦ, καί τέλος ἡ προσήλωση πρός τήν «ἀκρίβεια» τῶν κανόνων μέ τήν φιλάνθρωπη συγκαταβατικότητα καί τήν οἰκονομία.
Σπανίως βλέπει κανείς πρόσωπα μέ τόση εὐρύτητα διανοίας καί καρδίας!
Ὁ ὀσιακός του βίος καθώς καί τά ἀναρίθμητα θαύματά του συνετέλεσαν ὥστε νά καταξιωθῆ ὡς ἅγιος στήν συνείδηση τοῦ πληρώματος τῆς Ἐκκλησίας καί νά καταστῆ παμμακεδονική μορφή τῆς Ὀρθοδοξίας, ἰδιαιτέρως δέ καύχημα καί προστάτης τῆς Πιερίας μας.
Ὁ Ὅσιος Διονύσιος γεννήθηκε λίγο πρίν ἀπό τό 1500 μ.Χ. στό χωριό Σκλάταινα τῆς ἐπαρχίας Φαναρίου τοῦ Νομοῦ Καρδίτσης, σημερινή Δρακότρυπα.
Προῆλθε ἀπό γονεῖς πτωχούς ἀλλά θεοσεβεῖς καί πιστούς. Τό πρῶτο του ὄνομα ἦταν Δημήτριος καί ἀπό νωρίς ἔδωσε δείγματα ἀφοσιώσεως στόν Κύριο καί ἀγάπης πρός τόν μοναχισμό. Σέ ἡλικία περίπου 18 ἐτῶν καί μετά τόν θάνατο τῶν γονέων του, πηγαίνει στά Μετεωρα καί κείρεται ρασοφόρος μοναχός ὑπό τό ὄνομα Δανιήλ. Ἀργότερα, ζητώντας ἡσυχαστικώτερο τόπο, μεταβαίνει στό Ἅγιον Ὄρος, γίνεται μεγαλόσχημος μοναχός καί ἱερεύς, μετωνομασθείς Διονύσιος. Ἔζησε γιά ἕνα διάστημα στήν σκήτη τῆς Μονῆς Καρακάλου, μέ αὐστηρή ἄσκηση, προσευχή καί νηστεία. Ἡ ἰσάγγελη ζωή του, τόν ἐπέβαλε σέ ὅλους τούς Πατέρας τοῦ Ἄθω, γι’αυτό καί ἀργότερα ἐξελέγη Ἡγούμενος τῆς Μονῆς Φιλοθέου. Στήν Μονή ὅμως αὐτή, ἡ ὁποία τότε ἦταν ἀκόμη βουλγαρική, ὁ Ἅγιος συνήντησε μεγάλες ἀντιδράσεις, γι’αυτό καί ἀναγκάσθηκε νά ἐγκαταλείψη τό Ἅγιον Ὄρος καί νά μεταβῆ, γύρω στό 1524, στήν περιοχή τῆς Βεροίας, στήν Μονή τοῦ Τιμίου Προδρόμου, τήν ὁποία καί ἀνεκαίνισε, καθιστώντάς την φάρο πνευματικό. Ἀλλά καί ἀπό ἐκεῖ ἀργότερα ἀνεχώρησε κρυφά, θέλοντας νά ἀποφύγη τήν ἐκλογή του ὡς ἐπισκόπου Βεροίας, ὅπως ζητοῦσε ὁ λαός ὅταν ἐχήρευσε ἡ ἐπισκοπή αὐτή.
Ἔτσι τόν βλέπουμε νά γίνεται «οἰκιστής τοῦ Ὀλύμπου», ὅπου οἱ σπάνιες φυσικές ὀμορφιές καί τά δροσερά νερά του, φαίνεται ὅτι τόν ἀνέπαυσαν πλήρως.
Ἐν τῷ μεταξύ ὑφίσταται πολλές ταλαιπωρίες, διωγμούς, συκοφαντίες, ὅπως ὅλοι οἱ ἅγιοι, ἕνεκα τῶν ὁποίων ἀναγκάζεται νά ἐγκαταλείψη - εὐτυχῶς προσωρινά - τόν ἀγαπημένο του Ὄλυμπο, καί νά μεταβῆ στό Πήλιο, κτίζοντας ἐκεῖ τήν Μονή τῆς Ἁγίας Τριάδος Σουρβίας.
Ἀργότερα ὅμως ἐπιστρέφει θαυματουργικά στόν Ὄλυμπο, ὅταν τριετής παντελής ἀνομβρία, ἀποτέλεσμα τοῦ διωγμοῦ τοῦ Ἁγίου, ἀναγκάζει τόν διοικητή καί τούς κατοίκους τῆς περιοχῆς νά τόν καλέσουν πίσω. Κτίζεται ἔτσι γύρω στό 1542 τό πρῶτο Μοναστήρι, πού σώζεται μέχρι τῶν ἡμερῶν μας, πρός τιμήν καί πάλι τῆς Ἁγίας Τριάδος.
Ἐδῶ ὁ Ἅγιος ἔζησε σάν ἐπίγειος ἄγγελος, γι΄αυτό καί γρήγορα συγκέντρωσε γύρω του ἕνα πλῆθος Μοναχῶν, πού ἔκανε τήν Μονή του πραγματική Λαύρα. Ὡστόσο ὁ ἴδιος χρησιμοποιοῦσε ἀκόμη γιά προσευχή καί ἡσυχία τά σπήλαια πού ὑπῆρχαν γύρω τῆς Μονῆς καί τά ὁποῖα εἶχε μετατρέψει σέ ναΐσκους. Ἐκεῖ ἔμεινε τόν περισσότερο χρόνο, ζώντας μέσα στό γνόφο τῆς νοερᾶς προσευχῆς. Κάποιες φορές, ἐρχόμενον ἀπό τά σπήλαια πρός τήν Μονή του, τόν εἶχαν δεῖ νά λάμπη ὁλόκληρος, λουσμένος στό ἀναστάσιμο φῶς τοῦ μέλλοντος αἰῶνος.
Ὁ Ἅγιος δέν παρέλειπε νά περιέρχεται, σάν ἄλλος Πρόδρομος τοῦ Πατροκοσμᾶ, τά γύρω χωριά, γιά νά κηρύξη, νά ἐξομολογήση καί νά στηρίζη τούς σκλαβωμένους Ἕλληνας. Εἶχε ἀπέραντη ἀγάπη γιά τόν λαό. Ἀγκάλιαζε τούς πάντας καί τούς βοηθοῦσε πνευματικά καί ὑλικά. Ὅταν τόν ἐπλησίαζε κανείς, εἶχε τήν αἴσθηση ὅτι πλησιάζει τόν ἴδιο τόν Χριστό.
Ζῶντας αὐτήν τήν χριστομίμητη ζωή ὁ Ἅγιος, ἔφθασε καί στό τέρμα, σάν πρωταθλητής γενναῖος, παίρνοντας τό στεφάνι ἀπό τά χέρια τοῦ Χριστοῦ.
Ἀφήνοντας τίς τελευταῖες του σοφές ὑποθῆκες στά πνευματικά του παιδιά, φτερούγισε σάν ἄλλος ἐρωδιός στά ὕψη τοῦ οὐρανοῦ, μέσα στόν χειμῶνα, τήν 23η Ἰανουαρίου, κατά τήν ὁποία τελεῖται καί ἡ σε­πτή μνήμη του.

http://www.imado.gr/

στη λίμνη των πηγών του Αώου....

το μήνυμα της ημέρας 23/01/2009

Αγαθαγγέλου και Κλήμεντος Αγκύρας των ιερομαρτύρων. Διονυσίου του εν Ολύμπω. Ευσεβίου, Μαϋσιμά, Σαλαμάνη των οσίων

«Η εκζήτησις του θελήματος του Θεού είναι το σπουδαιότερον έργον της ζωής ημών, διότι «οδεύοντες την οδόν» του θελήματος του θεού γινόμεθα μέτοχοι της αιωνίου θείας ζωής»
'Αγιος Σιλουανός ο Αθωνίτης

η νέα πλατεία της Θέρμης...

το μήνυμα της ημέρας 22/01/2009

Τιμοθέου Αποστόλου. Αναστασίου του Πέρσου. Ιωσήφ του ηγιασμένου. Μανουήλ, Γεωργίου, Πέτρου, Λέοντος, Γαβριήλ, Σιονίου, Ιωάννου, Παρόδου, Βικεντίου διακόνου των μαρτύρων. Αναστασίου του Πέρσου

«Είναι καλόν πάντοτε να ζητής παρά του Θεού «σύνεσιν εν πάσι», τι και πως πρέπει να πράξης ή να είπης. ‘Αλλαις λέξεσιν, εις εκάστην περίπτωσιν δέον όπως ζητής την επίγνωσιν του θελήματος του Θεού και τας οδούς προς εκπλήρωσιν αυτού»
'Αγιος Σιλουανός ο Αθωνίτης

απο το Αγιο Ορος

...σήμερα έχουμε προσθέσει χρόνια στη ζωή μας, αλλά όχι ζωή στα χρόνια μας...

το μήνυμα της ημέρας 21/01/2009

Μαξίμου ομολογητού. Νεοφύτου, Αγνης μαρτύρων. Νεοφύτου, Ευγενίου, Ουαλεριανού, Κανδίδου, Ακύλα, Αγνής των μαρτύρων. Ζωσιμά οσίου. Μαξίμου του Γραικού

«Ο Κύριος έδωκεν εις ημάς την εντολήν να αγαπώμεν τον Θεόν εξ’ όλης της καρδίας και εξ όλης της διανοίας και εξ όλης της ψυχής. Αλλ’ άνευ προσευχής πως είναι δυνατόν να αγαπάς; Δια τούτο ο νούς και η καρδία του ανθρώπου οφείλουν πάντοτε να είναι ελεύθεροι διά προσευχήν»
'Αγιος Σιλουανός ο Αθωνίτης

H Μεταμόρφωση του Σωτήρος (Καλαμαριά Θεσσαλονίκης)

το μήνυμα της ημέρας 20/01/2009

†Ευθυμίου του μεγάλου. Ευσεβίου και Ζαχαρίου των νεομαρτύρων. Βάσσου, Ευσεβίου, Ευτυχίου, Βασιλείδη, Ίννας, Πίννας, Ρίμμας, Θύρσου, Αγνής, Άννας των μαρτύρων. Πέτρου του τελώνου

«Επικαλείσθε μετά πίστεως την Θεοτόκον και τους Αγίους. Ούτοι ακούουν των προσευχών ημών και γνωρίζουν και τους διαλογισμούς ημών»
'Αγιος Σιλουανός ο Αθωνίτης

το μήνυμα της ημέρας 19/01/2009

Μάρκου ευγενικού. Μακαρίου Αιγυπτίου. Αρσενίου Κερκύρας. Ευφρασίας μάρτυρος. Αρσενίου και Μελετίου των ομολογητών

«Εκ της αγάπης προς τον αδελφόν έρχεται η χάρις, και διά της αγάπης προς τον αδελφόν φυλάττεται. Εάν όμως δεν αγαπώμεν τον αδελφόν, τότε και η αγάπη του Θεού δεν έρχεται εις την ψυχήν, ένεκα της κατακρίσεως ή του μίσους προς τον αδελφόν»
'Αγιος Σιλουανός ο Αθωνίτης

Πίσω από ένα « Κύριε Ελέησον » ...

Πίσω από ένα « Κύριε Ελέησον » ...

http://odevontas.blogspot.com/2009/01/blog-post_19.html

Κρύβεται η μετάνοια: "Χριστέ μου, έκανα κάτι που με απομάκρυνε από κάποιον, βοήθησέ με να ξαναγυρίσω"

Κρύβεται η παράκληση: "Χριστέ μου, σε παρακαλώ βοήθησέ με"

Κρύβεται η ταπείνωση του "Εγώ": "Χριστέ μου, δεν μπορώ μόνος μου, σήκωσε λίγο το σταυρό
μου"

Κρύβεται η εμπιστοσύνη: "Χριστέ μου, περιμένω το δικό σου έλεος, πιστεύω ότι θα μου το δώσεις"

Κρύβεται η ομολογία: "Χριστέ μου, εσύ είσαι ο δικός μου Κύριος, όχι γιατί μου επιβλήθηκες με μαγικό τρόπο αλλά επειδή θέλω να σε μιμηθώ"

Κρύβεται η Ανάσταση: "Χριστέ μου, αν με ελεείς, και μετανοήσω, και Κοινωνήσω, θα ζήσω για πάντα στην παρέα σου"

Σε ένα "Κύριε Ελέησον" κρύβεται ΟΛΗ η Ορθοδοξία.

κοκαλάκι στα μαλλιά...

Αγία Μαρίνα

Γεννήθηκε στην Αντιόχεια της Πισιδίας, στα χρόνια του αυτοκράτορα Κλαυδίου του Β', το 270 μ.Χ. Λίγες μέρες μετά τη γέννησή της, ή μητέρα της πέθανε, και ο πατέρας της Αίδέσιος, πού ήταν Ιερέας των ειδώλων, την ανέθεσε σε μια χριστιανή γυναίκα, από την οποία ή Μαρίνα διδάχθηκε το Χριστό. Όταν έγινε 15 χρονών, αποκαλύπτει στον πατέρα της ότι είναι χριστιανή. Έκπληκτος αυτός απ' αυτό πού άκουσε, με μίσος τη διέγραψε από παιδί του. Μετά από καιρό, έμαθε για τη Μαρίνα και ο έπαρχος Όλύμβριος, πού διέταξε να τη συλλάβουν για ανάκριση. Όταν την είδε μπροστά του, θαύμασε την ομορφιά της και προσπάθησε να την πείσει με κάθε τρόπο να αρνηθεί το Χριστό και να γίνει σύζυγος του. Μάταια, όμως. Ή Μαρίνα σε κάθε προσπάθεια του Όλυμβρίου αντέτασσε τη φράση: "Είμαι χριστιανή". Τότε ο σκληρός έπαρχος διέταξε να την ξαπλώσουν στη γη, και την καταξέσχισε άσπλαχνα με ραβδιά τόσο, ώστε ή γη έγινε κόκκινη από το αίμα πού έτρεξε. Έπειτα, ενώ αιμορραγούσε, την κρέμασε για πολλή ώρα και μετά τη φυλάκισε. Όταν για δεύτερη φορά την εξέτασε και διαπίστωσε ότι ή πίστη της Μαρίνας ήταν αμετακίνητη στο Χριστό, την έκαψε με αναμμένες λαμπάδες. Άλλα οι πληγές της με θαύμα έκλεισαν, και αυτό είχε σαν αποτέλεσμα πολλοί παρευρισκόμενοι να γίνουν χριστιανοί. Μπροστά σ' αύτόν τον κίνδυνο ο έπαρχος τελικά αποκεφάλισε τη Μαρίνα, πού έτσι πήρε "τον αμαράντινον της δόξης στέφανον"1. Δηλαδή το άφθαρτο στεφάνι της αιώνιας δόξας.1. Α' επιστολή Πέτρου, ε' 4.

Απολυτίκιο. Ήχος πλ. α'. Τον συνάναρχον Λόγον.

Μνηστευθείσα τω Λόγω Μαρίνα ένδοξε, των επίγειων την σχέσιν πάσαν κατέλιπες, και ενήθλησας λαμπρώς ως καλλιπάρθενος· τον γαρ αόρατον εχθρόν, κατεπάτησας στερρώς, οφθέντα σοι Αθληφόρε. Και νυν πηγάζεις τω κόσμω, των ιαμάτων τα χαρίσματα.


ΣΥΝΟΠΤΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙΟΥ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΜΑΡΙΝΑΣ ΑΝΔΡΟΥ
Η ίδρυσης της Ιεράς Μονής χρονολογείται από το 1325 μ.Χ. στην περιοχή Λίτρες της Άνδρου, με θαυματουργικό τρόπο αφού η Αγία Μαρίνα παρουσιάσθηκε σε ένα γέροντα ασκητή της εποχής στον τόπο αυτό (σημερινά Αποίκια), που του υπέδειξε να βρει την κεκρυμένη σε μια σχισμή ενός βράχου εικόνα της. Ο αυτοκράτωρ Εμμανουήλ Παλαιολόγος, τον ενισχύει οικονομικά και ιδρύει την Μονήν.Κατά τον 16ον αιώνα, ύστερα από επιδρομές πειρατών κατακαίεται τρεις φορές η Μονή, και οι λιγοστοί μοναχοί που είχαν απομείνει δεν μπορούν να δώσουν την παλαιά αίγλη στην Μονή. Το έτος 1743 η Μονή πια ευρίσκεται σε τελεία παρακμή και μόνο πέντε υπέργηροι Μοναχοί υπάρχουν στη Μονή. Όμως η Αγία Μαρίνα, με νέο θαύμα, φέρνει στη Μονή της τον Ιερομόναχο Σωφρόνιο τον Πελοππονήσιον, που με συνεχή οράματα, τον κρατά στην Μονή, και που εκποιώντας την περιουσία του στην Πελοπόννησο, ανακαινίζει τη Μονή και την μετατρέπει σε γυναικεία το έτος 1746. Πολλές αρχοντοπούλες της Άνδρου ενδύονται το αγγελικό σχήμα, και φθάνει ο αριθμός των Μοναζουσών, πλέον τας εκατόν (100). Η αίγλη της Μονής και η φήμη της, γίνεται γνωστή σ’ όλο τον τότε κόσμο, αφού το αργυροποιείο, η χαρακτική, και η βιοτεχνία του μεταξοσκώληκα, είναι το παγκόσμιο γνώρισμά της.Όμως δεν άργησε και πάλι η Μονή, να δοκιμασθεί όσο ποτέ άλλοτε, και να κλείσει με διάταγμα του Όθωνα, διά του Βαυαρού Υπουργού Εσωτερικών Μάουερ, που εδίδετο εντολή να κλείσουν 417 Μοναστήρια –μεταξύ των οποίων ήτο και η Μονή της Αγίας Μαρίνης Άνδρου – να δημευθεί η περιουσία τους και οι Μοναχοί ή Μοναχές να μετατεθούν στα Μοναστήρια που παρέμειναν, ή να κοσμοποιηθούν. Τούτο εγένετο το έτος 1833. Την εικόνα της Αγίας Μαρίνης την θαυματουργή, την αγόρασε σε δημοπρασία η ιστορική Οικογένεια Εμπειρίκου, και την διαφύλαττε στον κεντρικό Ναό της Χώρας, την Παναγία, επί 146 έτη. Είναι εικόνα που επισυνάπτεται στο κείμενο. Η ιερά Μονή μετατρέπεται σε στάβλο ζώων, γκρεμίζονται και σχεδόν ισοπεδώνονται τα κτήρια, και μια όμορφη μάζα από πέτρες και ξύλα και ακαθαρσίες ζώων και ανθρώπων που περνούν από εκεί, για να σταβλίσουν τα ζώα τους (αρνιά, κατσίκια, βόδια, άλογα), είναι η εικόνα που αντικρίζει ο περαστικός.Από εδώ και κάτω φίλοι αναγνώστες θα αφήσουμε τον Ηγούμενο π. Κυπριανό, και πρώην Αρχοντάρη της Ιεράς Μονής Κωνσταμονίτου του Αγίου Όρους να μας πει, πώς με την βοήθεια της Αγίας Μαρίνης και των Αγίων Αικατερίνης και Παρασκευής επανοικοδομήθηκε και ανασυστάθηκε η Μονή, για να ομοιάζει σήμερα με ολόλευκο Πύργο και παλάτι φιλοξενίας και αγάπης Χριστού.Το έτος 1975 είμαι διάκονος του Σεβ/τάτου Μητροπολίτου Σύρου, Τήνου, Άνδρου κ.λ.π. κ. Δωροθέου, και προσωπικός του ακόλουθος. Με έπαιρνε πάντοτε μαζί του, σαν διάκονό του, στις ιεροτελεστίες των εορταζόντων Μονών ή Ναών. Την 20η Ιουλίου του έτους εκείνου ενθυμούμαι ότι πήγαμε μαζί στην Ιερά Μονή του Αγίου Νικολάου της Άνδρου. Διερχόμενοι από το ερειπωμένο κάστρο και τη Μονή της Αγίας Μαρίνης κάμνει μια ευχή, όπως μου είπε αργότερα, «Αγία μου Μαρίνα να με αξιώσεις, πριν κλείσω τα μάτια μου, να σε δω τουλάχιστον καθαρισμένη... ως πότε θα σε βλέπω να παραμένεις στάβλος». Στη συνέχεια της ενδόμυχης ευχής του απευθύνεται σε μένα και μου λέγει : «Κυπριανέ άκουσες τι ευχή έκανα». Όχι, του απαντώ, και μου φανερώνει την ευχή. Του απαντά η ταπεινότης μου, «Να σε αξιώσει Δέσποτά μου η Αγία Μαρίνα, να δεις τη Μονή της όπως επιθυμείς». Τρεις φορές κατά τη διαδρομή ο Σεβασμιότατος μου επανέλαβε, έντονα την ευχή του για τη Μονή της Αγίας Μαρίνης, και τις τρεις φορές έλαβε την ίδια απάντηση από την ταπεινότητά μου, ώσπου μετά το πέρας της λειτουργίας, επήγε ο καθένας στα ίδια. Η ελαχιστότης μου έμεινε στο πατρικό σπίτι στην Άνδρο, στο χωριό που μέχρι σήμερα εφημερεύω, και που είχα πρόγραμμα να κτίσω Ναό του Αγίου Κυπριανού. Με τη σκέψη αυτή, ξάπλωσα να ξεκουραστώ αλλά δεν πρόφτασα, διότι με πρόλαβε το τηλεφώνημα του Αρχιερατικού Επιτρόπου, που έλεγε: «Ο Δεσπότης Κυπριανέ, προτείνει σε σένα και σε μένα να αναστηλώσουμε τη Μονή της Αγίας Μαρίνης και ο Δεσπότης μας, θα φροντίσει να γίνει, με υπουργικό διάταγμα, η ανασύσταση της Μονής». Αρνήθηκα να δεχτώ την πρόταση του Δεσπότη μας στον Αρχιερατικό επίτροπο, αν και μου επανέλαβε επί τρεις συνεχείς ημέρες, λέγοντάς του τα σχέδιά μου, και ότι έχω υπό την προστασία μου την υπερήλικη μητέρα μου.Αισθανόμενος, ύστερα από αυτή την άρνησή μου, άσχημα ανέβηκα στο δωμάτιό μου, για να αναπαυθώ, έκαμα την προσευχή μου, σε μια εικόνα της Αγίας Μαρίνας, λέγοντάς της τα εξής : «Αγία μου Μαρίνα μη εκλάβεις την άρνησίν μου, σαν άρνησιν προς το Άγιον πρόσωπό σου. Εγώ σε αγαπώ, είσαι η αγαπημένη, από τις αγαπημένες μου Αγίες, και εσύ γνωρίζεις τον ιερό μου πόθο. Πεπεισμένος ότι τα είχα βρει με την Αγία Μαρίνα έπεσα ήσυχος να κοιμηθώ. Δεν ενθυμούμε τι ώρα ήτο και αν ήμουν κοιμώμενος ή έξυπνος, όταν νοιώθω σε κάποιο σημείο του δωματίου να γίνεται σεισμός και να συνταράσσεται το δωμάτιο. Σκέφθηκα ότι αν είναι σεισμός, έχω δύο σκάλες να κατέβω, οπότε δεν προλαμβάνω και θα με καταπλακώσουν τα ερείπια. Έκαμα το Σταυρό μου και είπα : «Κάθισε εδώ Κυπριανέ και σκεπάσου με την κουβέρτα και ότι πει ο Θεός».Εκείνη τη στιγμή νοιώθω κάτι να με αρπάζει και να με τοποθετεί κάπου. Ξυπνάω λοιπόν και βλέπω ότι ευρισκόμουν στα ερείπια της Αγίας Μαρίνης – σε απόσταση οκτώ χιλιομέτρων από το σπίτι μου – και διαλογιζόμουν, «τι είναι αυτά που λέει ο Δεσπότης μου, είναι δυνατόν να αναστηλωθεί αυτή η Μονή που είναι πετρωμένα μπάζα, να κοπούν τα πελώρια δένδρα που είχαν γίνει δάσος κ.λ.π. εμπόδια». Κάνοντας αυτούς τους διαλογισμούς, βλέπω να σχίζεται στα δύο το Νότιο μέρος του τοίχους, να ανοίγει σαν συρταρωτή πόρτα, και να παρουσιάζεται ένας αμαξωτός δρόμος που έφθανε στην κορυφή του βουνού, και να ξεπροβάλλουν τρεις νέες Μοναχές που μου έκαμαν νεύμα να σταματήσω εκεί που ήμουν, διότι ερχόντουσαν να με συναντήσουν.Μέσα σε λίγα λεπτά ήλθαν μπροστά μου η μία πίσω από την άλλη – και η πρώτη παίρνει το λόγο – με χαιρετάει και μου λέγει : «Χαίρε Κυπριανέ…». Εγώ φοβούμενος από το παράδοξο αυτό θαύμα που βλέπω, κάμνω μια υπόκλιση σεβασμού και λέγω : «Ευλογείτε Γερόντισσες…». Τότε αυτή που με χαιρέτησε, επιτακτικά μου λέγει : «Θα κτιστεί το Μοναστήρι Κυπριανέ, και να δεχθείς την εντολή του Δεσπότη σου». Άρχισα τότε εγώ να προφασίζομαι, με πολλά «πως», πω τούτο, πώς εκείνο, θέλουμε πολύ νερό και δεν υπάρχει Γερόντισσα. Τότε με πάει σε ένα μέρος της Μονής και μου λέγει : «εδώ έχω νερό Κυπριανέ, για να πίνει όλη η Άνδρος». Πράγματι ευρέθη το άφθονο νερό στο σημείο που μας υπέδειξε η Αγία Μαρίνα.Συνεχίζω εγώ όμως την άρνησή μου και τις προφάσεις μου λέγοντάς της : « Γερόντισσα ποιος θα πείσει τους τσοπαναραίους να πάρουν τα πρόβατά τους, τα κατσίκια τους και τα βόδια τους και τα άλογά τους; Ποίος θα πείσει τον Παπαγιάννη ότι το εκκλησάκι που λειτουργεί είναι της Μονής και θα αποχωρήσει;».Τότε με βγάζει έξω από το τείχος, και βλέπω στη σειρά τους δύο ιερείς των Αποικίων και τους κολίγους. Απευθύνεται πρώτα στον Πατέρα Ιωάννη (την ευχή του να έχουμε, διότι εκοιμήθη) και του λέγει : « Εσύ Παπά Γιάννη δεν θα δώσεις το κτήμα και την εκκλησία;» και ο Παπα-Γιάννης απάντησε θετικά με μια υπόκλιση. Έπειτα απευθύνεται στον αρχηγό των τσοπαναραίων τον Ζανή Καλαμπούκη και του λέγει : « Εσύ Ζανή δεν θα δώσεις εντολή να πάρουν τα ζώα τους από εδώ;». Το ίδιο και ο Ζανής με μια υπόκλιση, έδωσε θετική απάντηση.Έπειτα αφού με πήγε μέσα από το τείχος, εγώ συνέχιζα να αρνούμαι και της λέγω : « Γερόντισσα ο Αρχιερατικός Επίτροπος θέλει να αναλάβει την αναστήλωση, αναθέσατε σ’ αυτόν». Τότε η απάντησίς Της σε αυστηρόν τόνο ήτο : « Εσύ θα αναλάβεις Κυπριανέ, σ’ αυτόν θα μιλήσω άλλη ώρα». Συνεχίζοντας μου λέγει σε γλυκό ύφος και τόνο : « Εσύ θα αναλάβεις την αναστήλωση της Μονής Κυπριανέ και δεν θα χρειαστείς να κτυπήσεις άλλη πόρτα, για βοήθεια, - γιατί ξέρω, ότι αυτό σε στεναχωρεί – θα είμαι κοντά σου, εδώ, και ότι θέλεις θα το ζητάς από εμένα».Τότε την ερώτησα : « Ποία είσαι εσύ και ποίες είναι οι άλλες δύο, που με τόση σιγουριά, με τέτοια βεβαιότητα, μου λέγετε αυτά;» και ευθέως μου απάντησε : « Δεν κατάλαβες Κυπριανέ!!! Είμαι η Μαρίνα και οι δύο άλλες αδελφές μου, είναι η Παρασκευή και η Αικατερίνα που συγκατοικούν με εμένα στο Μοναστήρι. Το διάταγμα του Όθωνα μας πέταξε έξω και μένουμε λίγο πιο πάνω από το Μοναστήρι. Θα ανοίξει όμως το Μοναστήρι και θα έλθουμε πάλι εδώ να κατοικήσουμε. Εμένα δε, θα με βλέπεις κάθε μέρα. Μαζί θα αγωνιστούμε να αναστηλώσουμε το Μοναστήρι. Να δεχθείς λοιπόν, την εντολή του Δεσπότη σου τ’ άκουσες Κυπριανέ;». με χαιρέτησε και κάμνει μία στροφή προς το δρόμο και κλείνει το τείχος σαν συρταρωτή πόρτα.Τότε νέο σεισμό νοιώθω, ενώ ταυτόχρονα, νομίζω ότι με ξαναπέταξε ο σεισμός στο κρεβάτι μου. Ξυπνώντας από την ληθαργική, ενοραμική κατάσταση, βλέπω ότι πράγματι ευρίσκομαι στο κρεβάτι μου • ανάβω το φως και κοιτάζω το ρολόι που έδειχνε 3,45’ μ. μεσονύκτιο. Κάμνω το σταυρό μου, και στρέφοντας τα μάτια μου στην εικόνα της Αγίας Μαρίνης λέγω με το λογισμό μου «Αγία μου ήσουν Εσύ • ήμουν κοντά Σου • Μιλούσα μαζί Σου», τότε βλέπω τα μάτια της, στην εικόνα να ανοιγοκλείνουν, σαν να μου λέγουν. Να εγώ ήμουν». Δεν χρειαζόμουν άλλα πλέον για να βεβαιωθώ ότι η Αγία, διάλεξε την ταπεινότητα μου, για να αναστηλώσω την Μονή της, και αμέσως παίρνω εκείνη την ώρα τον Αρχιερατικό, ο οποίος ακούγοντας τη φωνή μου ετρόμαξε και του λέγω να πει στο Μητροπολίτη μας, ότι δέχομαι να αναλάβω την αναστήλωση της Μονής της Αγίας Μαρίνης και ότι τα υπόλοιπα θα του τα εξηγούσα άλλη ώρα.Από την επομένη, η ταπεινότης μου ευρίσκετο, με έναν κασμά, ένα φτυάρι και ένα καρότσι στο ερειπωμένο Μοναστήρι. Πέντε ολόκληρα χρόνια αγωνιζόμουν να ξεμπαζώσω το ερειπωμένο Μοναστήρι. Όμως η παρουσία παρουσία της Αγίας που μου υποσχέθηκε ήτο πάντοτε έντονη. Έγινε δε ακόμη πιο έντονη με την Εικόνα Της (η εικόνα του κειμένου). Ένας γέροντας, επίτροπος του ναού της Παναγίας στη Χώρα μου λέγει μια μέρα : « Έμαθα πατέρα Κυπριανέ ότι άνοιξες το Μοναστήρι, έχε υπ’ όψιν σου, ότι η Εικόνα της Αγίας Μαρίνης που είναι σ’ αυτό το προσκυνητάρι είναι της Μονής, που την αγόρασαν η οικογένεια Εμπειρίκου και την τοποθέτησαν εδώ. Να μπορούσες να την πάρεις και να την πας στο Μοναστήρι, το Μοναστήρι θα σωζότατε».Τότε θυμήθηκα την υπόσχεση της Αγίας Μαρίνας, ότι θα είναι παντού και πάντοτε μαζί μου, και αμέσως πηγαίνω στον εφημέριο του ναού της Παναγίας τον π. Νικόλαο και με παρακλητικό τρόπο, του ζητώ, αν είναι δυνατόν να μου δώσει την εικόνα που ανήκε άλλοτε στο Μοναστήρι. Το πώς δεν με έδειρε είναι απορίας άξιον, και με το δίκαιό του ο π. Νικόλαος, αφού όπως μου εξήγησε η εικόνα της Αγίας ετοποθετήθη, πριν τόσα και τόσα χρόνια, από τους ιδιοκτήτες της στο Ναό της Παναγίας. Η ταπεινότης μου του απαντά «Πατέρα Νικόλαε η Αγία Μαρίνα σε με τον ελάχιστον είπε, ότι θα είναι κοντά μου, θα είναι πάντοτε παρούσα και θα με βοηθάει στο έργο της Μονής της. Να κατέβει από τον Ουρανό είναι αδύνατο, μήπως εννοούσε ότι θα είναι κοντά μου, με την Ιερά και θαυματόβρυτο αυτή εικόνα Της;».Δεν άντεξε και με έβγαλε έξω και δεν δέχτηκε καμιά άλλη συζήτηση. Μετά όμως από τρεις ημέρες δέχομαι ένα σημείωμα από τον πατέρα Νικόλαο, που μου έγραφε να κατέβω να τον συναντήσω στον Ναό της Παναγίας.Κατέβηκα λοιπόν στη χώρα, και στο Γραφείο του Ναού , με περίμεναν συγκεντρωμένοι, ο π. Νικόλαος και οι τέσσερις Επίτροποι του Ναού, οι οποίοι μου υποδεικνύουν να υπογράψω ένα πρακτικό, το οποίο διαβάζοντάς το, έγραφε ότι μου παραχωρούν την Εικόνα της Αγίας Μαρίνης. Με ρίγη συγκινήσεως το υπέγραψα, λέγοντάς του : « τι ήτο αυτό που σας έκαμε να αλλάξετε την αρνητική σας στάση για την Εικόνα της Αγίας;». η απάντησή τους ήτο « μη μας ρωτάς». Μου ενεχείρησαν δε και έναν φάκελο με τρεις χιλιάδες, λέγοντάς μου, ότι αυτά είναι για τη μεταφορά της εικόνος στο Μοναστήρι. Δάκρυα χαράς και ευγνωμοσύνης τρέχουν εκείνη τη στιγμή από τα μάτια μου προς τη Αγία, βλέποντας την έντονη παρουσίαν της και την ταχύτατην βοήθειά της. Με αναμμένα κεράκια με θυμιάματα και με συνοδεία πιστών, μεταφέραμε την εικόνα στη Μονή το έτος 1976. Έκτοτε η Μονή απέκτησε την Κυρά της, απέκτησε Έφορο, απέκτησε Οικονόμο, απέκτησε Γερόντισσα. Από τότε, ότι και αν έβαζα στη σκέψη μου, για ανέγερση κτιριακών συγκροτημάτων στη Μονή, ξεκινούσα με απειροελάχιστες οικονομικές δυνατότητες και όταν βρισκόμουν σε οικονομικό αδιέξοδο, για την εξόφλησή του, έτρεχα στην εικόνα της Αγίας και την παρακαλούσα θερμά, να βρει τον τρόπο να εξοφλήσω το χρέος. Και Εκείνη, ω Εκείνη, έτρεχε να μου φέρει το ποσό που χρεωστούσα, και παραπάνω απ’ αυτά.Έτσι χτίστηκε και πάλι η Μονή της Αγίας Μαρίνης, από την Αγία Μαρίνα και τους προσκυνητές της, που έφερνε και φέρνει, με θεία της νεύση, για να προσφέρουν το κεράκι τους, και να πάρουν το δώρο τους από την Αγία Μαρίνα, με τα θαύματά της και την αγάπη της.Η ταπεινότης μου δεν αισθάνεται ευεργετημένη από την Αγία Μαρίνα, δι’ αυτό και έχω δοθεί ολόκληρος στην Αγίαν μας, και δεν με ενδιαφέρει τίποτε εκτός από το πώς θα τελειοποιηθούν οι ναοί της Μονής, ο ξενώνας της, και ότι άλλο που θα κοσμεί την Μονή της Αγίας. Κάποτε είχα αγαπήσει το Άγιον Όρος, και έλεγα να πεθάνω στο Άγιο Όρος • τώρα η προσευχή μου έχει αλλάξει, και λέγω να πεθάνω Αγία μου Μαρίνα κοντά σου, διότι ξέρω, ότι συ θα με βοηθήσεις να ανέβω την Ουρανόδρομο κλίμακα.Αδελφοί μου αγαπητοί, δεν με ενδιαφέρουν τα υλικά και τα εγκόσμια αλλά η υγεία, η ψυχική και σωματική για να συνεχίσω την τελειοποίηση του έργου της Μονής της Αγία Μαρίνης, και με την του Χριστού αγάπη και της Αγίας Μαρίνης, το της φιλοξενίας των προσκυνητών της, που με εντολή της Αγίας Μαρίνης, πραγματοποιείται και θα πραγματοποιείται. Ο κάθε προσκυνητής, ή όσοι και αν είναι, θα πρέπει να φάει, να κοιμηθεί δωρεάν, και εφόσον το επιθυμεί κάθε προσκυνητής, θα προσφέρει το κεράκι του στην Αγία Μαρίνα.

Kompoloi

Κάθε κόμπος και ένας λόγος.....

Κάθε λόγος και ένας κόμπος...

Το γιοφύρι της Πλάκας

Δεκάδες χρόνια στέκεται ψηλό και λυγερόκορμο ακούγοντας αυτάρεσκο το βουητό του Αράχθου και τα επιφωνήματα θαυμασμού των λίγων επισκεπτών.
Δίπλα από το γεφύρι βρίσκεται το παλιό Χάνι, όπου στη διάρκεια της κατοχής υπεγράφη το «σύμφωνο της Πλάκας», μεταξύ των αντιστασιακών οργανώσεων Ε.Δ.Ε.Σ. και Ε.Λ.Α.Σ. για παύση των εχθροπραξιών μεταξύ τους.www.epirus.org/?p=113

www.pramanta.gr

Άγιος Γεώργιος, Επανομή

η εκκλησία του Αγίου Γεωργίου στην Επανομή, απο το 1835

το μήνυμα της ημέρας 16/01/2009

Ελασίπου, Πευσίππου, Μεσίππου, Νεινίλλης, Δαμασκηνού των μαρτύρων

"Οι συμφορές και οι κίνδυνοι εδίδαξαν πολλούς να προσεύχονται"

'Αγιος Σιλουανός ο Αθωνίτης

" Μη προσφέρεσαι να ακούς τους λόγους του καταλάλου, ούτε να μιλάς σε εκείνον που απο εμπάθεια κατηγορεί τους πάντες"

Μάξιμος ο Ομολογητής

Π. Πολύκαρπος (Ο Κληματιανός) - Άγιον Όρος

το διάβασα στο http://athonas.blogspot.com/2008/09/blog-post_27.html#links

και θέλησα να το μοιραστώ μαζί σας

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΣΥΝΟΜΙΛΙΑ ΜΕ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡ ΠΟΛΥΚΑΡΠΟ ΤΟΝ ΚΛΗΜΑΤΙΑΝΟ
ΣΤΟΝ ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ

Ο πατήρ Πολύκαρπος ζει στην καλύβα της Αγίας Βαρβάρας λίγο πιο κάτω απ' τις Καρυές, στο δρόμο για τη Σταυρονικήτα κι ήλθε στον Άθω πριν 66 ακριβώς χρόνια. Θα 'θελα να γινόταν να μεταφέρω εδώ ακριβώς τα όσα αποφασιστικά μου διατύπωσε στη συζήτηση, όμως δεν γίνεται γιατί δεν έχω ακόμα πεισθεί ότι στ' αλήθεια συμφέρει το Όρος...

Ερώτηση: Ποιο είναι το προνόμιο για σας τους Αγιορείτες;
Απάντηση: Το ότι ζούμε στα ίχνη της φυσικής ζωής. Κοιμόμαστε ήσυχα επειδή δουλεύουμε σκληρά και εντατικά. Δεν έχουμε άγχος για να αυξήσουμε το εισόδημα και δεν τρέχουμε για να προφτάσουμε το φανάρι ή το λεωφορείο.


Ερώτηση: Πως θα μπορούσε κανείς να χαρακτηρίσει την κοινωνία του Άθω; Απάντηση: Σαν μια κοινωνία μ' ανθρώπους. Ότι βλέπεις στον κόσμο το συναντάς και εδώ. Μόνο που δεν υπάρχουν γυναίκες και βυζανιάρικα. Κι εδώ βρίσκεις ανθρώπους που δεν ήλθαν χάρη στην πίστη τους. Βέβαια, τελευταία έρχονται άνθρωποι στ' αλήθεια ιδεολόγοι.


Ερώτηση: Πως αντιμετωπίζετε τη σάρκα;
Απάντηση: Όπως και σεις. Είμαστε όλοι φτιαγμένοι από το ίδιο το υλικό. Είναι ένα υλικό πρόχειρο και φτηνό που όμως δίνει στην ανθρώπινη οντότητα μεγάλη αξία. Ο άνθρωπος μπορεί αν το θελήσει να πάει κόντρα στις σαρκικές του ορέξεις. Εμείς εδώ παλεύουμε με τη σάρκα χρησιμοποιώντας τα δικά μας τα όπλα. Νηστεία, αγρυπνία, προσευχή, εμποδίζουν τη σάρκα να κορυφώσει τη νίκη της.


Ερώτηση: Όμως κι εδώ δεν υπάρχουν οι πτώσεις;
Απάντηση: Το ίδιο, όπως στην κοινωνία. Μόνο που όταν πέφτει κανείς θα πρέπει οπωσδήποτε να σηκώνεται. Μετά θα ξαναπέφτει, θα σηκώνεται πάλι και αυτό θα γίνεται μια ζωή. Κι εδώ το κακό υπερπλεονάζει. Από ένα μοναστήρι έδιωξαν μέσα σε 10 χρόνια 30 μοναχούς. όμως, όπου το κακό υπερπλεονάζει, υπερπερισσεύει κι η χάρη! Στους 300 βουλευτές, μόνο οι τρεις έχουν Θεό.


Ερώτηση: Δηλαδή, έχετε δει και το Σατανά;
Απάντηση: Αστειεύεσαι; Πολεμάμε μαζί του. Ο Θεός έριξε εδώ όλους τους σατανάδες. Κάνω 8 ώρες προσευχή κάθε μέρα και πάλι δε γίνεται τίποτα. Όμως το πράμα θέλει υπομονή. Μόνο μ' αυτή θα βρεις την ψυχή σου, διαφορετικά την έχασες. Ξέρεις, το Άγιο Όρος είναι νοσοκομείο πνευματικό.


Ερώτηση: Έχετε χρόνια εδώ, στο Νοσοκομείο;
Απάντηση: Είμαι 83 και όταν ήλθα ήμουν 17 χρονών. Όμως μην πεις πως τον κόσμο τον έχω ξεχάσει. Έχω τσακωθεί με τον Έβερτ, έχω βρίσει τον εισαγγελέα και τον Διευθυντή της Αστυνομίας. Στα 1953 έκανα ένα μήνα στη φυλακή γιατί δε δέχτηκα να ορκιστώ σε μια δίκη. Η Εκκλησία έχει το δικό της πηδάλιο. Άμα δείτε καλόγερους τσιγαράδες κι ανήθικους, μην πείτε ποτέ πως αυτό είναι το Όρος. Φροντίστε να βρείτε γιατί συμπεριφέρονται έτσι. Τι συμβαίνει μέσα στην ψυχή τους. Μην απορρίψετε τον μοναχισμό για τα πρόσωπα. Το κάθε μοναστήρι είναι νοσοκομείο πνευματικό.

Ερώτηση: Ναι, αλλά ένας που έρχεται εδώ δεν έρχεται συνήθως με την εντύπωση ότι πάει σε νοσοκομείο, αλλά με τη σιγουριά ότι θα συναντήσει αγίους. Έτσι δεν είναι;
Απάντηση: Ένας είναι ο Άγιος. Ο Κύριος Σαβαώθ του οποίου η παρουσία γεμίζει τον κόσμο. Τον βρίσκεις κυρίως, όχι τόσο μέσα στις εκκλησιές, όσο μέσα στα νοσοκομεία. Ένας που έρχεται εδώ θα πρέπει να ψάχνει για τον μοναδικό Άγιο, διαφορετικά θα απογοητευθεί.

Ερώτηση: Εκτός απ' αυτό ίσως θα πρέπει ένας που επισκέπτεται το Άγιο Όρος να εντοπίζει και να διδάσκεται από αξίες που εδώ βιώνονται και μέσα στον κόσμο έχουν αρκετά ατονήσει. Εννοώ, την παρθενία, την ακτημοσύνη και την υπακοή, που αποτελούν βασικούς κανόνες ζωής για το μοναχό. Τι λέτε;
Απάντηση: Και οι κανόνες όμως παραβιάζονται από τους ανθρώπους. Ο Χριστιανός συνέχεια παλεύει με το Θεό και το Σατανά. Το αγαθό και το σκοτεινό. Να σας πω ένα παράδειγμα. Εγώ μέχρι σήμερα δεν έχω πάει με γυναίκα. Είμαι παρθένος; Για όνομα του Θεού! Ο άνθρωπος αμαρτάνει και με τα μάτια και με την ακοή και με τα χέρια, όπως εγώ. Όμως ο Θεός συγχωράει. Στην καρδιά ποιος είναι παρθένος; Ούτε μπορώ να πω πως ένας που πήγε με γυναίκα δεν είναι παρθένος. Εξαρτάται από τα δάκρυα που έχει χύσει και τη μετάνοια που έδειξε. Η παρθενία είναι πιο πολύ κατάσταση της καρδιάς και του νου.

Ερώτηση: Ποια είναι η μεγαλύτερη αμαρτία;
Απάντηση: Η έλλειψη φιλανθρωπίας για τον πλησίον. Το μεγαλύτερο έγκλημα είναι να βλέπεις τον άλλον να εγκληματεί κι εσύ άσπλαχνα να τον κρίνεις και να τον καταδικάζεις, χωρίς να μπαίνεις μέσα στα κατάβαθα της καρδιάς του ψάχνοντας να βρεις τους λόγους που τον έκαναν να εγκληματήσει! Γιατί άραγε μια πόρνη να ασκεί ένα τέτοιο επάγγελμα; Ποιοι είναι οι λόγοι; "Το επιεικές ημών γνωσθήτω πάσιν ανθρώποις. Ο Κύριος έρχεται".

Ερώτηση: Ποια προσευχή προφέρετε πιο συχνά; Ασφαλώς το "Κύριε ημών Ιησού Χριστέ ελέησαν με".
Απάντηση: Όχι. Αυτό που αδιάκοπα λέω είναι: "Αμαρτίες νεότητάς μου και αγνοίας μου, Κύριε, μη μνησθείς".

Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς

Διάσωσον από κινδύνων τους δούλους σου Θεοτόκε,

ότι πάντες μετά Θεόν εις σε καταφεύγομεν,

ως άρρηκτον τείχος και προστασίαν.

το μήνυμα της ημέρας 15/01/2009

Παύλου Θηβαίου. Ιωάννου καλυβίτου. Πανσοφίου, Ελπιδίου, Δάναξ, Ελένης των μαρτύρων

«Κατά την διάρκεια της προσευχής υπέρ των ανθρώπων η καρδιά αισθάνεται μερικές φορές την πνευματική ή την ψυχική κατάσταση εκείνων για τους οποίους απευθύνει στο Θεό την προσευχή»
Αρχιμ. Σωφρονίου Σαχάρωφ

Άγκυρες

το μήνυμα της ημέρας 14/01/2009

Των εν Σινα και Ραϊθω μαρτύρων. Αγνής μαρτυρος. Θεοδούλου, Στεφάνου οσίων. Σάββα οσίου

«Η απελπισία είναι η απώλεια της συνειδήσεως ότι ο θεός θέλει να μας δώσει την αιώνια ζωή. Ο κόσμος ζει στην απελπισία»
Αρχιμ. Σωφρονίου Σαχάρωφ

Πρωτοχρονιάτικο μήνυμα π. Εφραίμ-Σκήτης Αγίου Ανδρέα ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ

Πρωτοχρονιάτικο μήνυμα π. Εφραίμ-Σκήτης Αγίου Ανδρέα ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ

Ο χρόνος της ζωής ημών παρέρχεται ολοταχώς, ως ποταμός ορμητικός. Τα έτη διαδέχονται το ένα το άλλο ενώπιον των οφθαλμών ημών. Και ημείς τι ποιούμεν; ού δυνάμεθα αγοράσαι χρόνον εν τω κόσμω τούτω. Μακάριος ο άνθρωπος και τρισμακάριος εστί όστις αποταμιεύει το χρήμα του χρόνου εις την ουράνιον αποθήκη του Χριστού μας, εις την Βασιλεία των Ουρανών. Πατέρες και αδελφοί μου ηγαπημένοι:Έτη ΜΕΤΑΝΟΙΑΣ να χαρίση εις ημάς τους αμαρτωλούς ο Χριστός μας. Τα έτη ημών ας είναι παρά του Τριαδικού Θεού μας, ευλογημένα, ειρηνικά και μεστά ΕΡΓΩΝ ΜΕΤΑΝΟΙΑΣ, αμήν.

πηγή: http://armakadova.blogspot.com/

Ψαρόβαρκα (λεπτομέρεια)

το μήνυμα της ημέρας 13/01/2009

Ερμύλου, Στρατονίκου, Μαξίμου, Αθανασίου, Παπυρίνου, Παχωμίου των μαρτύρων. Ιακώβου Επισκόπου Νισίβεως


«Ούτω πρέπει να βιάζωμεν εαυτούς πρός το καλόν καθ’ όλην την ζωήν ημών, και το κυριώτερον, να συγχωρώμεν εις τους άλλους τα πλημμελήματα αυτών, και τότε ο Κύριος δεν θα μνησθή των αμαρτιών ημών και θα δώση εις ημάς την χάριν του Αγίου Πνεύματος»
'Αγιος Σιλουανός ο Αθωνίτης

Τελώνια

Το παρόν κείμενο εκδιδόμενο υπό του Πατρός Λαζάρου Ιερομόναχου της Ιεράς Μονής Σταυροβουνίου σκοπόν έχει να φωτίση πάντα χριστιανόν ορθόδοξον να γνωρίση τι είναι αρεστόν ενώπιον του Αγίου Θεού. Και πράττοντας αυτά, θα αξιωθή της βασιλείας των Ουρανών.

ΦΟΒΕΡΑ ΟΠΤΑΣΙΑ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΕΙΔΕΝ ΕΝΑΣ ΜΟΝΑΧΟΣ ΟΝΟΜΑΖΟΜΕΝΟΣ ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ, Ο ΟΠΟΙΟΣ ΓΙΑ ΕΝΑ ΔΙΑΣΤΗΜΑ ΗΤΑΝ ΜΑΘΗΤΗΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΕΠΙ ΒΑΣΙΛΕΩΣ ΛΕΟΝΤΟΣ ΤΟΥ ΣΟΦΟΥ ΚΑΤΑ ΤΟΝ 9ον ΑΙΩΝΑ

Ο Άγιος Βασίλειος ο νέος ήταν πνευματικός Πατέρας του οσίου Γρηγορίου, ο οποίος είχε επίσης πολλά άλλα πνευματικά τέκνα μεταξύ των οποίων ήταν και μια ευλαβέστατη γυναίκα ονομαζόμενη Θεοδώρα η οποία υπηρετούσε τον Άγιο Βασίλειο σε όλη της τη ζωή. Έφθασε δε ο καιρός του θανάτου της και απέθανεν εντός ολίγων ημερών.Εγώ δε (Ο Γρηγόριος) ευρισκόμενος σε απορία ζητούσα να μάθω και ενοχλούσα τον Άγιο για να μου ειπή εάν εσώθη η Θεοδώρα και που ευρίσκεται. Ο Άγιος Βασίλειος μετά τις πολλές μου ενοχλήσεις, μου είπεν: " Τέκνον μου Γρηγόριε αύτη τη νύχτα πορεύομαι πρός την Θεοδώρα και έλθε και συ μαζί μού για να την ιδής."Εγώ ασπάσθηκα την δεξιά του χείρα και πορεύθηκα να κοιμηθώ. Και γενόμενος σε έκσταση ευρέθηκα σε ένα ανηφορικό και στενό μέρος, και εκεί βλέπω ωραιότατα παλάτια εξαστράπτοντα και κτυπόντας την πόρτα παρουσιάσθηκαν δύο γυναίκες και μου λέγουν. Αυτά τα παλάτια είναι του πατρός Βασιλείου ο οποίος πριν από λίγο πέρασε από εδώ και πήγε να ιδή την Θεοδώρα η οποία βρίσκεται εδώ.Ακούωντας δε η Θεοδώρα το όνομα της, έτρεξε στην πόρτα, μ' ενηγκαλίσθη και μου λέγει:" Ώ! τέκνον μου Γρηγόριε! Πως ήλθες εδώ; Μήπως απέθανες και ήρθες εδώ;Εγώ της αποκρίθηκα:" Δεν απέθανα αλλά ευρίσκομαι ακόμη στο σώμα μου στον μάταιο εκείνο κόσμο. Οι ευχές όμως του πνευματικού μας Πατρός Βασιλείου με έφεραν εδώ να σε δω όπου πολύ επιθυμούσα και τον ενοχλούσα κάθε ημέρα για να μάθω πού ευρίσκεσαι, και εάν εσώθης. Και σε παρακαλώ να μου πεις περί του χωρισμού της ψυχής από το σώμα, πόσους πόνους έχει και πως επέρασες από τα φοβερά τελώνια του αέρος, και τις εξετάσεις των πονηρών δαιμόνων. Διότι κι εγώ μέλλω εντός ολίγου και κάθε άνθρωπος στο τέλος της ζωής του να διέλθωμεν. "Και απεκρίθη η Θεοδώρα και του λέγει:" Ώ! τέκνον μου Γρηγόριε πως θα σου διηγηθώ τον φόβο και τον τρόμον εκείνης της ώρας του χωρισμού της ψυχής από του σώματος; Πως θα σου εξηγήσω τους πόνους και τις οδύνες του χωρισμού της ψυχής; Σου παριστάνω τέκνο μου να τεθή άνθρωπος γυμνός επάνω σε κάρβουνα και να διαλύεται έως ότου εξέλθη η ψυχή του. Τόσον δριμείς και ανυπόφοροι είναι οι πόνοι του χωρισμού της ψυχής του αμαρτωλού όπως εγώ· του δε δίκαιου τέκνον μου Γρηγόριε δεν γνωρίζω.Όταν βρισκόμουν στο κρεβάτι μου και ψυχομαχούσα έβλεπα γύρω μου τα πονηρά πνεύματα των δαιμόνων· άλλους μεν σαν μαύρους σκύλους, και εγαύγιζαν, άλλους δε σαν ταύρους μουγκρίζοντας και λυσσόντας στρέφοντας τα άγρια και άσχημα πρόσωπα τους κατ' απάνω μου και με φοβέριζαν. Εγώ δε έστρεφα τα μάτια μου σε άλλο μέρος για να μην βλέπω την άσχημη μορφή τους και τον θόρυβο που έκαναν· αλλά ήταν αδύνατο, τέκνο μου Γρηγόριε να αποφύγω.Και ενώ ήμουν σε τόσην στεναχώρια βλέπω ξαφνικά δύο νέους αστραπόμορφους με χρυσά μαλλιά, και στάθηκαν στα δεξιά του κρεβατιού μου, και ο ένας απ' αυτούς άρχισε να φοβερίζη τους φοβερούς εκείνους δαίμονες λέγοντας:" Φύγετε παμμίαροι και αγριοπρόσωποι διότι δεν έχετε να κερδίσετε τίποτε α' αυτή την ψυχή."Αυτοί δε έφεραν τις αμαρτίες μου όσας εποίησα από τα νιάτα μου, είτε σε λόγια, είτε σε πράξεις και εφώναζαν όλα τ' αμαρτήματα μου ακόμη και όσα δεν έπραξα· εγώ δε με φόβω και τρόμω επρόσμενα το θάνατο και εξαιφνής ήλθεν ο θάνατος σαν ένας νέος χονδρός και οργισμένος, σαν λιοντάρι, φορτωμένος διάφορα εργαλεία και είπαν σ' αυτόν οι Άγγελοι· λύσαι τις αρθρώσεις του σώματος και μην της δώσης πολλούς πόνους διότι τ' αμαρτήματα της είναι λίγα· τότε άρχισεν από τα πόδια και έλυε τις αρθρώσεις του σώματος μου, και τότε αισθανόμουν οτι νεκρωνόταν το σώμα μου, και τελικά ο τύρρανος εκείνος γέμισε ενα ποτήρι με πικρό περιεχόμενο, μου το πότισε και ευθής εξήλθεν η ψυχή μου από το σώμα μου, τότε την παράλαβαν οι δύο Άγγελοι και εγώ θαύμαζα για τα γινόμενα, διότι δεν ήξερα οτι συμβαίνουν αυτά στον καιρό του θανάτου στον ταλαίπωρο άνθρωπον.Και οι Άγγελοι εξέταζαν τα καλά έργα που έκαμα στη ζωή μου, αν νήστευσα, αν πήγαινα εκκλησία και αν στεκόμουν με φόβο Θεού, αν τάϊσα τους πεινώντες, αν επισκέφθηκα ασθενείς, αν δεχόμουν ξένους στο σπίτι μου, αν έδωκα το καλό παράδειγμα στους άλλους, αν υπέμεινα βρισιές, αν απέφευγα όρκους, αν δεν βλασφημούσα, αν δεν καλλοπιζόμουν, και πολλά άλλα, τα εζύγισαν αυτά με τις αμαρτίες μου οι δε δαίμονες έτριζαν τα δόντια τους σε μένα και ορμούσαν να με αρπάξουν από τα χέρια των Αγγέλων, και να με ρίξουν στον άχαρον Άδην.Ξαφνικά ήλθεν ο πνευματικός μου Πατέρας Βασίλειος και είπε πρός τους Αγγέλους:" Κύριοι μου επειδή αυτή η ψυχή με υπηρέτησεν στη ζωή μου, παρακάλεσα τον Κύριον να την συγχωρέση και να τη σώση από τα χέρια των δαιμόνων, και οι Άγγελοι πετώντας αμέσως ανεβαίναμεν στον ουρανό ανατολικά, και ανεβαίνοντας συναντήσαμεν:

1ον. Το τελώνιο της καταλαλιάς.
Εδώ υπήρχε μιά σύναξις μαύρων, και μας σταμάτησαν, και λυσσόντας σαν σκύλλοι ζητούσαν να με αρπάξουν από τα χέρια των Αγγέλων. Και μάρτυς μου ο Κύριος τέκνον μου Γρηγόριε, μου εφανέρωσαν όσους κατέκρινα στη ζωή μου και όχι μόνο τ' αληθινά αλλά με συκοφαντούσαν και έλεγαν πολλά ψέματα εναντίων μου. Οι δε Άγγελοι καταφρονήσαντες αυτούς, και πετώντας τις πτέρυγες τους ανεβαίναμεν στον ουρανό.

2ον. Τελώνιο της ύβρεως.
Και ανεβαίνοντας λίγο συνατήσαμε το τελώνιο της ύβρεως, και εδώ πολυαγωνιζόμενοι οι Άγγελοι, με τις ευχές του Πατρός μας Βασιλείου, αναχωρίσαμεν και συνομιλούντες οι Άγγελοι έλεγαν· αληθινά μεγάλην ωφέλειαν βρήκε αυτή η ψυχή από τον Άγιον Βασίλειον.

3ον. Τελώνιον του φθόνου.
Και ανεβαίνοντας εφθάσαμεν στο τελώνιο του φθόνου, και μη έχοντας τίποτα οι δαίμονες εναντίων μου επεράσαμεν ανενόχλητοι· αν και έτριζαν τα δόντια τους, οι αγριοπρόσωποι εκείνοι μαύροι να με αρπάξουν από τα χέρια των Αγγέλων· και έτσι περάσαμε το τελώνιο τούτο.

4ον. Τελώνιον του ψεύδους.
Και ανεβαίνοντας, σε πολύ ύψος φθάσαμεν στο τελώνιο του ψεύδους όπου εκεί πολύ πλήθος δαιμόνων με άσχημα πρόσωπα έτρεχαν κατ' απάνω μου, κραυγάζοντας και λυσσόντας έφεραν πολλές αποδείξεις, και είχαν γραμμένα πολλές ανόητες λέξεις που έλεγα στην παιδική μου ηλικία μέχρι και τα πρόσωπα που τα έλεγα και ζητούσαν απολογία από τους Αγγέλους. Και οι Άγγελοι πληρώσαντες από τα του Αγίου Βασιλείου αναχωρήσαμεν.

5. Το τελώνιο του θυμού και της οργής.
Και ανεβαίνοντας εφθάσαμεν στο τελώνιο του θυμού και της οργής, όπου εκεί πλήθος μαύρων λυσσόντας σαν σκύλλοι δάγκωναν ο ένας τον άλλον και κατατρώγονταν αναμεταξύ τους και σαν αγριόχοιροι ορμόντας εναντίων μου, έκαμναν τα σχήματα και τα καμώματα που έκανα όταν θυμονόμουν και όταν εκρατούσα έχθρα και μνησικάκουν με κανένα· και εδώ πληρώνοντας από τα του Αγίου Βασιλείου αναχωρήσαμεν.

6. Τελώνιον υπερηφάνειας.
Και ανεβαίνοντας λίγον οι Άγγελοι εφθάσαμεν στο τελώνιο της υπερηφάνειας και ψάχνοντας πολλά οι δαίμονες δεν βρήκαν τίποτα να με κατηγορήσουν διότι ήμουν φτωχή και περνώντας ανενόχλητοι φθάσαμεν στο τελώνιο της βλασφημίας.

7ον. Τελώνιον της βλασφημίας.
Και ανεβαίνοντας φθάσαμεν στο τελώνιο της βλασφημίας, και αμέσως όταν μας είδαν οι δαίμονες έτρεξαν κατ' απάνω μας τρίζοντας τα δόντια και βλασφημούντες, εγώ έτρεμα από τον φόβο μου και μου έλεγαν οτι βλασφήμησα τρείς φορές στη νεότητα μου· οι δε Άγγελοι έφεραν απόδειξη οτι εξομολογήθηκα και αναχωρήσαμεν αφήνοντας τους δαίμονες άπρακτους.

8ον. Τελώνιον της φλυαρίας και αστειολογίας.
Και ανεβαίνοντας φθάσαμεν στο τελώνιον της αστειολογίας και φλυαρίας και ζητούσαν οι δαίμονες να δώσω απολογίαν για τα αισχρόλογα, τις αστειολογίες και άσεμνα τραγούδια που έλεγα στη νεότητα μου και απορούσα πως τα θυμούνταν, ενώ εγώ από την πολυκαιρία τα ξέχασα· και πληρώνοντας οι Άγγελοι ανεχωρήσαμεν.

9ον. Τελώνιον του τόκου και δόλου.
Και ανεβαίνοντας φθάσαμεν στο τελώνιο του τόκου και του δόλου που εξετάζει τους τοκογλύφους και δόλιους, και χωρίς να βρουν τίποτα οι δαίμονες να αποδείξουν αναχωρήσαμεν.

10ον. Τελώνιον της οκνηρίας και του ύπνου.
Και ανεβαίνοντας φθάσαμε στο τελώνιο της οκνηρίας όπου οι δαίμονες με εξέτασαν αν κοιμώμουν πολύ και βαριόμουν να σηκωθώ να προσευχηθώ ή να πάω στην εκκλησία ή αν μπορούσα να κάμω κανένα καλό και αμελούσα· και χωρίς να βρούν τίποτα αναχωρήσαμεν ανενόχλητοι.

11ον. Τελώνιον της φιλαργυρίας.
Και ανεβαίνοντας φθάσαμεν στο τελώνιο της φυλαργυρίας στο οποίο υπήρχε πολύ σκοτάδι και ομίχλη· και εξετάζοντας οι δαίμονες και αφού δεν βρήκαν τίποτα επειδή ήμουν φτωχή, φύγαμεν ανενόχλητοι.

12ον. Τελώνιον της μέθης.
Και ανεβαίνοντας φθάσαμεν στο τελώνιο της μέθης, και ορμόντας οι δαίμονες σαν λύκοι αρπακτικοί κατ' απάνω μας, εξέταζαν το κρασί που ήπια σ' όλη μου τη ζωή· και με κατηγορούσαν οτι στο τάδε σπίτι ήπιες τόσα ποτήρια, στον τάδε γάμον εμέθυσες και όσα μου έλεγαν ήσαν αληθινά· και πληρώνοντας οι Άγγελοι αναχωρήσαμενκαι ανεβαίνοντας οι Άγγελοι έλεγαν αναμεταξύ τους:"Μεγάλον κίνδυνον έχει η ψυχή εώς ότου περάσει τα ακάθαρτα τελώνια του αέρος"και εγώ τους λέγω:" Ναι κύριοι μου, και νομίζω πως κανείς από τους ζωντανούς ανθρώπους δεν θα γνωρίζη το τι συμβαίνει μετά τον χωρισμό της ψυχής από τους δαίμονες του αέρος, και αλλοίμονο στους αμελείς το τι τους περιμένει·"και οι Άγγελοι αποκρίθηκαν και είπαν:" Οι αγίες Γραφές αναλαμβάνουν όλα αυτά, αλλά οι ταλαίπωροι ανθρώποι σκοτεισμένοι από την πολυτέλεια, τροφές και ηδονές του κόσμου, τυφλώνονται και δεν πιστεύουν ότι θα πεθάνουν και δεν φροντίζουν να κάμνουν καλά έργα για την ψυχή τους· και αλλοίμονο στους αμελείς διότι τους αρπάζουν οι δαίμονες και τους ρίπτουν στον σκοτεινόν Άδην μέχρι της κρίσεως οπότε θα δικασθούν και θα απολάβη ο κάθε ένας οτι έπραξε."

13ον. Τελώνιον της μνησικακίας.
Και ανεβαίνοντας φθάσαμεν στο τελώνιο της μνησικακίας που εξετάζει αυτούς που έχουν έχθρα, και δεν συγχωρούν τους αδελφούς τους. Και ορμόντας οι δαίμονες κατ' απάνω μου, εξέταζαν τα κατάστιχα τους , να βρούν κανένα πταίσιμο να με αρπάξουν· και χωρίς να βρούν φώναξαν σαν λυσσασμένα σκυλιά οτι ξεχάσαμεν να τα γράψουμεν, και αναχωρήσαμεν ανεβαίνοντας,και ρώτησα τους Αγγέλους πως γνωρίζουν οι δαίμονες τις αμαρτίες των ανθρώπων, και μου αποκρίθηκαν οι Άγγελοι:" Δεν γνωρίζεις, ότι μετά το βάπτισμα κάθε χριστιανός λαμβάνει έναν Άγγελο σαν φύλακα να τον φυλάει, και να τον οδηγή στο καλό, και να γράφη τα καλά του έργα· ομοίως δε τον ακολουθή και ένας διάβολος και γράφη τις κακές του πράξεις, και τις αναγγέλλει στο κάθε τελώνιο που ανήκει η αμαρτία και γι' αυτό γνωρίζουν οι δαίμονες, και όταν η ψυχή χωρίση από το σώμα και ανέρχεται στους ουρανούς την εξετάζουν δαίμονες σε κάθε τελώνιο και τούτο γίνεται στους ορθόδοξους χριστιανούς μόνο, στους δε απίστους και ασεβείς δεν υπάρχει καμιά εξέτασις."

14ον. Τελώνιον της μαγείας και γοητείας.
Ανεβαίνοντας φθάσαμεν στο τελώνιο της μαγείας και γοητείας. Εδώ οι δαίμονες ήσαν σαν άγρια ζώα· άλλοι είχαν μορφή σκύλλου, άλλοι σαν βόδια, άλλοι σαν φίδια, με άσχημη μορφή, αλλά με θείαν χάρην όταν με εξέτασαν δεν βρήκαν τίποτα,και ανεβαίνοντας ρώτησα τους Άγγελους με τι τρόπον μπορούν να σβήσουν από τα κατάστιχα των δαιμόνων τα αμαρτήματα των ανθρώπων,και οι Άγγελοι μου αποκρίθησαν:"Συγχωρούνται τα αμαρτήματα όταν ο άνθρωπος μετανοήση και εξομολογηθή στον πνευματικόν και κάμη τον κανόνα που του έβαλεν τότε εξαλείφονται τα αμαρτήματα από τα κατάστιχα των δαιμόνων· και λυσσώντας οι δαίμονες τους πολεμούν για να τους ρίψουν σε νέα αμαρτήματα. Γι' αυτό η εξομολόγηση και η μετάνοια γίνονται αιτίες να συγχωρηθούν οι ανθρώποι και να περάσουν ελεύθερα τα εναέρια τελώνια. Αλλά πολλοί ανθρώποι λέγουν ότι τα εξομολογούνται στον Θεό· και άλλοι πάλι ζητούν να εύρουν πνευματικόν συγκαταβατικόν για να αποφύγουν τον κανόνα· Αλλά αυτή δεν είναι μετάνοια αλλά πονηρία και ο Θεός ου μυκτηρίζεται. Και όπως στην ασθένεια του σώματος εκλέγουμεν τον καλύτερον ιατρόν, έτσι πολύ περισσότερον στην ασθένεια της αθάνατης ψυχής να εκλέγουμε τον θεοφοβούμενον και αυστηρόν πνευματικό, και να τον έχει κανείς μέχρι τέλους της ζωής· αλλιώς πλανούνται οι ανθρώποι και δεν μπορούν να περάσουν τα τελώνια του αέρος."

15ον. Τελώνιον της γαστριμαργίας και πολυφαγίας.
Αυτά καθώς μου έλεγαν φθάσαμε στο τελώνιο της γαστριμαργίας και πολυφαγίας, όπου οι δαίμονες ήσαν πολύ χονδροί σαν τους χοίρους, δυνατοί και άγριοι, και έτρεξαν κατ' απάνω μου, γαυγίζοντας, και μου φανέρωσαν τις πολυφαγίες που έκαμνα απο μικρήν ηλικία μέχρι που γέρασα, και οτι δεν νήστευα Τετάρτη και Παρασκευή μέχρι και τις 40στάς χωρίς εγκράτεια· και οι Άγγελοι φέρνοντας τα καλά μου έργα για πληρωμή αναχωρήσαμεν.

16ον. Τελώνιο της ειδωλολατρίας.
Και φθάσαμεν στο τελώνιο της ειδωλολατρίας και διαφόρων αιρέσεων, και χωρίς να βρούν τίποτα οι δαίμονες αναχωρίσαμεν.

17ον. Τελώνιον της αρσενοκοιτίας.
Και ανεβαίνοντας φθάσαμεν στο τελώνιο της αρσενοκοιτίας· και ο πρώτος αυτών καθόταν σαν φοβερός δράκωντας αλλάσωντας μορφές πότε σαν αγριόχοιρος, πότε σαν ποντικός, πότε σαν θηριόψαρο και τριγύρω αυτού βρώμα και ανυπόφορη δυσσωδία και επλάγιαζε ασχημονώντας. Και επειδή δεν βρήκε τίποτα εναντίων μου, αναχωρήσαμεν,και μου έλεγαν οι Άγγελοι ότι πολλοί φθάνουν μέχρι εδώ ανεμπόδιστα, και για την αισχρήν αυτήν πράξιν, καταγκρεμίζονται στον σκοτεινόν και άχαρον Άδην.

18ον. Τελώνιον των χρωματοπροσώπων.
Και μιλώντας φθάσαμεν στο τελώνιο το οποίον εξετάζει άνδρες και γυναίκες, οι οποίοι καλλωπίζουν τα πρόσωπα τους με διάφορα χρώματα, και μυρωδικά και δεν ευχαριστούνται με το κάλλος που τους έδωσεν ο Θεός. Εγώ είχα χρωματισθή δύο φορές στη ζωή μου και οι δαίμονες εξέταζαν να με κρατήσουν οι Άγγελοι όμως επάλευαν με πολύν κόπον φέρνοντας τις καλές μου πράξεις, και κερδίζοντας αναχωρίσαμεν.

19ον. Τελώνιον της μοιχείας.
Ανεβαίνοντας φθάσαμεν στο τελώνιο της μοιχείας το οποίον εξετάζει τους μοίχους και μοιχαλίδας· δηλαδή τους παντρεμένους οι οποίοι πηγαίνουν σε ξένες γυναίκες και μολύνουν το στεφάνι τους. Επίσης εδώ στο τελώνιον αυτό εξετάζονται και οι παρά φύσιν πράξαντες με τις γυναίκες τους. Αλλά επειδή εγώ δεν είχα ευθύνη από αυτά αναχωρίσαμεν χωρίς πρόβλημα.

20ον. Τελώνιον του φόνου και της εκτρώσεως.
Και ανεβαίνοντας φθάσαμεν στους τελωνάρχες του φόνου οι οποίοι εξετάζουν τους φονιάδες, μέχρι και τις γυναίκες που αποβάλλουν από την κοιλία τους βρέφη και μέχρι και αυτούς που αποφεύγουν την τεκνογονία· και από εδώ με την χάρην του Θεού αναχωρήσαμεν χωρίς πρόβλημα.

21ον. Τελώνιον της κλοπής.
Και ανεβαίνοντας λίγο φθάσαμεν στο τελώνιο της κλοπής που εξετάζει τους κλέφτες και εξετάζοντας με καλά οι δαίμονες δεν βρήκαν τίποτα και αναχωρίσαμεν ανεμπόδιστα.

22ον. Τελώνιον της πορνείας.
Και ανεβαίνοντας πολύ ψηλά φθάσαμεν στην θύρα του Ουρανού, όπου βρίσκεται το τελώνιο το οποίον εξετάζει τους πόρνους. Ο αρχηγός τους καθώταν σε υψηλό θρόνο και φορούσεν φόρεμα ραντισμένο με αφρούς και αίματα κάθε ακαθαρσίας πλυμμηρισμένον, το οποίον έγινε αυτό από τις ακαθαρσίες της πορνείας. Και ορμώντας οι δαίμονες κατ' απάνω μου με εκατηγορούσαν και έλεγαν πολλά ψέματα, και ετόλμησαν να με αρπάξουν από τα χέρια των Αγγέλων και να με ρίψουν στον άχαρον Άδην. Οι δε Άγγελοι αντίλεγαν σ' αυτούς, ότι είχα εξομολογηθή και παραίτησα από πολύν καιρόν αυτά. Και λέγοντας ψέματα οι δαίμονες έλεγαν ότι δεν τα εξομολογήθηκα ούτε κανόνα έλαβα από πνευματικόν, και οι Άγγελοι αναχώρησαν, τρίζοντας οι ακάθαρτοι δαίμονες τα δόντια τους.Και προχωρώντας μου λένε οι Άγγελοι ότι πολύ λίγοι περνούν από αυτό το τελώνιο. Οι περισσότεροι άνθρωποι που έρχονται μέχρι εδώ πέφτουν στον σκοτεινόν και άχαρον Άδην.

23ον. Τελώνιον της ασπλαχνίας.
Και ανεβαίνοντας λίγο φθάσαμεν στο τελώνιο της ασπλαχνίας, το οποίο εξετάζη τους σκληρόκαρδους και ανελεήμονες και εξετάζοντας με οι δαίμονες και χωρίς να με βρουν άσπλαχνη διότι ελεούσα τους φτωχούς, και καταντροπιασθέντες οι δαίμονες, αναχωρήσαμεν απ' αυτούς.

Η πύλη του Ουρανού.
Και ανεβαίνοντας χαρούμενοι φθάσαμεν στην πύλη του Ουρανού, η οποία ακτινοβολούσε και έλαμπε σαν καθαρό χρυσάφι και είχεν υπερθαύμαστην ωραιότητα, που δεν μπορεί γλώσσα ανθρώπου να την διηγηθή. Ο θυρωρός, ήταν ενας αστραπόμορφος νέος με χρυσά μαλιά και μας δέχθηκε χαρούμενος δοξάζωντας τον Θεόν διότι περάσαμε τα εναέρια τελώνια των δαιμόνων.Και περνώντας την πύλη του ουρανού είδαμεν πλήθος αστραπόμορφων νέων οι οποίοι ακτινοβολούσαν σαν τον ήλιο και χαίρονταν όλοι και ευφραίνονταν, για την σωτηρία μου· εμείς πορευθήκαμεν με αγαλλίαση και χαράν ανεκλάλητον για προσκύνησιν του αστραπόμορφου θρόνου του Θεού, και Σωρήρα Ημών Ιησού Χριστού. Και είδαμεν σύννεφα όχι σαν τα συνηθισμένα τα οποία παραμέριζαν για να περάσουμεν. Και είδαμεν άλλο σύννεφο λευκό και χρυσόμορφο από το οποίο εξέρχονταν αστραπές και παραμέρισε κι αυτό όπως τα άλλα και περνόντας αισθανθήκαμεν γλυκύτατην ευωδία από τον θρόνο του αοράτου Θεού. Και είδαμεν στο άμεσον ύψος αστραποβόλο τον θρόνο του Παντάνακτος Θεού. Εκεί είναι η χαρά των δικαίων και η Αιώνια αγαλλίαση. Κ' είδαμεν εκεί πλήθος άπειρον αστραπόμορφων νέων, που φορούσαν πολύτιμα φορέματα με χρυσές ζώνες.Φθάσαμεν απέναντι του θρόνου του Θεού, και οι Άγγελοι που με κρατούσαν άρχισαν να ψάλλουν και κλίνοντας τα γόνατα προσκυνήσαμεν τρείς φορές την Παναγίαν Τριάδα, και μαζύ με ημάς όλο το πλήθος των Αγίων Αγγέλων που ήταν γύρω του θρόνου του Θεού. Κ' ευθέως ακούστηκε φωνή γλυκύτατη και έλεγεν στους Αγγέλους οδηγήστε την ψυχήν αυτήν πρώτα στον Παράδεισον και έπειτα στα καταχθόνια του άδου καθώς κάνεται σε όλες τις ψυχές. Κ' έπειτα αναπαύσετε την στην κατοικία του δούλου μου Βασίλειου που με παρακάλεσεν.Και συνοδεύοντας με οι Άγγελοι με έφεραν στον Παράδεισον όπου είδα τις κατοικίες των δικαίων όπου έλαμπαν σαν ακτίνες του ήλιου των οποίων η κατοικία εκάστου διέφερεν κάθε ενός ανάλογα των έργων του. Εκεί είδαμεν τον κόλπον του Αβραάμ όπου αναπαύονται τα τέκνα των ορθόδοξων χριστιανών όσα έζησαν στον κόσμο αναμάρτητα. Εκεί αναπαύονται οι ψυχές των 12 Πατριαρχών και όλων των Αγίων και φαίνονταν σαν να ήταν με σώματα, αλλά χέριν ανθρώπου δεν μπορεί να τους πιάση.Όταν επισκεφθήκαμεν όλες τις κατοικίες των Αγίων οι Άγγελοι με έφεραν στις φοβερές κολάσεις του Άδη όπου κατοικούν οι αμαρτωλοί· και είδα τις σκοτεινές φυλακές όπου είναι κλεισμένες οι ψυχές των αμαρτωλών ως η άμμος της θάλασσας και σκεπάζονταν από την μαύρην ομίχλη του θανάτου· και εκεί ακούεται τέκνον μου Γρηγόριε το ουαί και αλλοίμονο και τους κατατρώγει ασταμάτητα ο μολυσμός και η βρώμα.Αφού γυρίσαμεν όλες τις κολάσεις των αμαρτωλών, ο ένας Άγγελος μου λέγει."Θεοδώρα ξέρεις ότι σήμερα ο πνευματικός σου πατέρας Βασίλειος κάμνει το τεσσαρακοστόν σου μνημόσυνο στην γη;"Και λέγοντας αυτό ο άγγελος με άφησαν να εμφανισθώ στην πανευφρόσυνη κατοικία του Παραδείσου, όπου εδώ βρίσκονται και άλλες ψυχές των πνευματικών τέκνων του πατρός μας Βασιλείου. Εκεί βρισκόταν ωραιότατο τραπέζι ακτινοβολόντας δια των πολύτιμων λίθων που ήταν στολισμένη, και γεμάτη με διάφορα ωραιότατα οπωρικά που έτρωγαν άνθρωποι άϋλοι χωρίς παχιές σάρκες και έλαμπαν σαν ακτίνες του ήλιου τα πρόσωπα τους. Εκεί δεν διακρίνονταν οι άνδρες από τις γυναίκες. Ωραιότατοι νέοι τους κερνούσαν με ροδοκόκκινο ποτό και όσοι έπιναν χόρταναν από την γλυκύτητα του Αγίου Πνεύματος. Τότε ο Άγιος Βασίλειος διέταξε την Θεοδώρα να με οδηγήση να ιδώ το ωραιότατο περιβόλι της κατοικίας του. Και οδηγώντας με η Θεοδώρα φθάσαμεν στο περιβόλι του οποίου η πόρτα και τα ψηλά τείχη ήσαν χρυσαφένια, το οποίον ήταν γεμάτο από ποικιλόμορφα δέντρα φορτωμένα από ευγευστάτους και ωραιοτάτους καρπούς άφθαρτους και αθάνατους· και βλέποντας αυτά εγώ έμεινα εκστατικός, η δε Θεοδώρα είπε:"Αυτά όλα που βλέπεις τα εχάρισεν ο Πανάγαθος Θεός του πατέρα μας Βασιλείου, για τους κόπους του και την αρετή του, για να ευφραίνεται και να αναπαύεται με όλα τα σωσμένα πνευματικά του τέκνα. Φρόντισε και συ τέκνον μου Γρηγόριε, έως ότου βρίσκεσαι στον προσωρινόν κόσμο, να κάμης τις εντολές του Θεού, για να έλθης και συ εδώ μέχρι την Δευτέρα Παρουσία, οπότε ο Θεός έχει μεγαλύτερα από αυτά ετοιμασμένα γι' αυτούς που Τον Αγαπούν."Εγώ ψηλαφίζοντας τον εαυτό μου εάν ήμουν με το σώμα, μου φάνηκε σαν να έπιανα ακτίνες του ήλιου, και τότε ήλθα στον εαυτό μου ελευθερωθείς από τα φοβερά και εξαίσια εκείνα πράγματα. Και συλλογιζόμενος όλα αυτά έλεγα· άραγε από τον διάβολο τα είδα όλα αυτά; Και σηκώθηκα επορεύθηκα να συναντήσω τον άγιον Γέροντα μου, και βρίσκωντας τον έβαλα μετάνοια και πήρα την ευλογία του, και μου λέει· άραγε ξέρεις τέκνον μου Γρηγόριε, ότι αυτήν τη νύκτα είμασταν μαζί στα ουράνια και αιώνια σκηνώματα εκεί που βρίσκεται η Θεοδώρα και την είδες και μιλήσατε μαζί κατά την επιθυμία σου, και πήγατε μαζί στο ωραιότατο περιβόλι και είδες τα πανεύοσμα εκείνα άνθη και τους αθάνατους εκείνους καρπούς και είδες τα ολόχρυσα εκείνα παλάτια αυτήν τη νύκτα, μην νομίσεις τέκνον μου ότι όλα αυτά είναι όνειρο.Εγώ ακούγοντας αυτά από το στόμα του άγιου Γέροντα και επιγείου αγγέλου λιποθύμησα και έμεινα άφωνος γνωρίζοντας όλα αυτά ότι έγιναν στ΄ αλήθεια.Έπειτα όταν συνήλθα μου λέγει ο Άγιος:"Και συ τέκνον μου Γρηγόριε φρόντισε να διέλθης τη ζωή σου με αγαθοεργίες κατά τις εντολές του Χριστού και μετά τον θάνατο σου θα σε δεχθώ στις αιωνίους κατοικίες, τις οποίες μου εδώρησεν ο Κύριος δια την πολλήν του αγαθότητα. Διότι εγώ θα φύγω σε λίγο από τον μάταιο αυτόν κόσμο, και συ υστερότερα και θα σε περιμένω εκεί στα αιώνα, διότι καθώς ο Κύριος μου αποκάλυψε θα διέλθης την ζωή σου θεάρεστα. Πρόσεξε τέκνον μου μη φανερώσης σε κανέναν όσα είδες και άκουσες εν όσω ζω. Μετά από τον θάνατο μου γράψε τα αυτά για ωφέλεια των Χριστιανών που θα τα διαβάσουν."Έως εδώ αδελφοί χριστιανοί είναι η διήγηση του θανάτου της Θεοδώρας την οποίαν έγραψεν ο σοφός Γρηγόριος. Επίσης έγραψεν πως μέλλεται να γίνη η φοβερά κρίσις την ημέρα εκείνης της Δευτέρας! Παρουσίας του Αδεκάστου Κριτού περί της οποίας αποκαλύφθηκεν στον άγιον γέροντα Βασίλειον, και το οποίον βρίσκεται πιο κάτω σε αυτό το κείμενο γραμμένοΠηγή: http://www.imlemesou.org/