ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΑ, ΘΕΟΥ ΔΩΡΟΝ

απο το έντυπο
Η ΧΑΡΑ ΤΩΝ ΘΛΙΒΟΜΕΝΩΝ
ΠΕΡΙΟΔΙΚΗ ΕΚΔΟΣΙΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗΣ ΟΙΚΟΔΟΜΗΣ
ΕΤΟΣ 7ΟΝ- ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2008-ΑΡ.ΦΥΛΛΟΥ 27ΟΝ

ΧΡΙΣΤΟΥ ΓΕΝΝΑ, ΘΕΟΥ ΔΩΡΟΝ
Ο Κτίστης και Δημιουργός των πάντων, ο Πανάγιος Τριαδικός Θεός μας έκανε το πιο πολύτιμο δώρο, την ενανθρώπιση του Μονογενούς Του Υιού. Δεν μας έδωσε κάποιον εκπρόσωπο Του ή κάτι άλλο εκτός του εαυτού Του, αλλά τον ίδιο τον ομοούσιο και σύνθρονο Υιό Του. Κατά την προφητεία του Ησαϊου «ου πρέσβυς οδέ άγγελος αλλ’ αυτός Κύριος έσωσεν αυτούς δια το αγαπάν αυτούς»(Ης. ξγ’9). Αυτό το μοναδικό δώρο το έδωσε σε μάς, που τον πικράναμε και τον πικραίνουμε, που αθετήσαμε και περιφρονήσαμε τον σκοπό για τον οποίο μας έπλασε και παραβήκαμε και παραβάνουμε τις άγιες και σωτήριες εντολές Του.

Και όπως θεολογεί ο Μέγας Παύλος, «συνίστησι δε την εαυτού αγάπην εις ημάς ο Θεός, ότι έτι αμαρτωλών όντων ημών Χριστός υπέρ ημών απέθανε»(Ρωμ. Ε’ 8). Ο Άγιος Θεός, και όταν εμείς εγίναμε απο υιοί εκθροί Του, δεν μας αποστράφηκε, δεν έγινε κι Αυτός εχθρός μας, αλλά έμεινε και φέρθηκε ως εύσπλαχνος πατέρας. Θαυμάζουμε και εξιστάμεθα για το Μυστήριο της απείρου αγάπης Του και ψάλλουμε με την αγία Εκκλησία: «Ο αχώρητος παντί, πώς εχωρήθη εν γαστρί; ο εν κόλποις του Πατρός, πώς εν αγκάλαις της Μητρός; Πάντως ως οίδεν, ως ηθέλησεν και ως ηυδοκησεν άσαρκος γαρ ων, εσαρκώθη εκών και γέγονεν ο Ών, ο ουκ ήν δι΄ημάς και μη εκστάς της φύσεως, μετέσχε του ημετέρου φυράματος. Διπλούς ετέχθη, Χριστός τον άνω, κόσμον θέλων αναπληρώσαι»(Μηναίον Δεκεμβρίου κε’).

Για μας τα αμαρτωλά παιδιά Του έφερε τα άνω κάτω, ώστε να αναβιβάση τα κάτω άνω. Έλαβε ότι έπλασε αλλά δεν είχε - την ανθρώπινη φύση-, για να μας χαρίση αυτό που δεν είχαμε και για το οποίο μας έπλασε-την θέωση.
Θα μπορούσε το μήνυμα του Ευαγγελίου, το κήρυγμα της Εκκλησίας, να συνοψισθή στον λόγο του Αγίου Αθανασίου του Μεγάλου: «Αυτός γάρ ενηνθρώπησε, ίνα ημείς θεοποιηθώμεν» (Περί της ενανθρωπήσεως του Λόγου, κεφ. 54). Αυτό είναι το μέγα της ευσεβείας μυστήριον: «Θεός εφανερώθη εν σαρκί»(Α’ Τιμοθ. γ’ 16). Κατά δε τον άγον Ιωάννην τον Δαμασκηνόν: «Θεός ων τέλειος άνθρωπος τέλειος γίνεται και επιτελείται το πάντων καινόν καινότατον, το μόνον καινόν υπό τον Ήλιον, δι’ου η άπειρος του Θεού εμφανίζεται δύναμις. Τί γάρ μείζον του γενέσθαι τον θεόν άνθρωπον;» (Έκδοσις ακριβής της Ορθοδόξου Πίστεως, κεφ.45). Ο ουράνιος Πατέρας μας έκανε ό,τι η αγάπη Του επέβαλλε. Τώρα αναμένει την ιδική μας ανταπόκριση, το ιδικό μας δώρο, αντίδωρο στην αγάπη Του.
Μας άνοιξε τον δρόμο και μας καλεί να Τον ακολουθήσουμε. Μας θέλει κοντά Του, για να μας αναπαύση. Ό,τι και να κάνουμε μακριά Του, δεν μας γεμίζει. Τα επιτεύγματα αυτού του κόσμου δεν μπορούν να μας δώσουν το πλήρωμα που λαχταρά η ψυχή μας. Είμαστε πλασμένοι για την θέωση και χωρίς αυτήν δεν θα αναπαυθούμε ό,τι άλλο και εάν επιτύχουμε σε αυτόν τον κόσμο.
Ο δρόμος για την θέωση τώρα μετά Χριστόν είναι ανοικτός. Είναι ιδική μας ευθύνη να τον βαδίσουμε.
Όσοι πιστοί Χριστιανοί αγωνίζονται τον καλόν αγώνα της μετάνοιας, της προσευχής και της τηρήσεως των αγίων εντολών του Χριστού, μιμούνται τους εξ ανατολών μάγους, που προσέφεραν στον νεογέννητο Κύριο τα δώρα των, χρυσόν, λίβανον, και σμύρναν. Μιμούνται ακόμη τους θείους αγγέλους που Τον δοξολογούσαν, τους ταπεινούς ποιμένας που Τον προσκύνησαν με πίστη, και προ πάντων την Κυρία Θεοτόκο και τον δίκαιο Ιωσήφ που υπηρέτησαν και συνήργησαν στο μυστήριο της Σαρκώσεως του Κυρίου.
Υπάρχουν όμως αυτοί που δεν προσκυνούν και δεν δέχονται τον Χριστό. Γι΄αυτούς γράφει ο άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης, ερμηνεύων τροπάριον της έκτης ωδής του Κανόνος των Χριστουγέννων, του αγίου Κοσμά: «Όρα δε, ότι ο Μελωδός λέγει, ότι το παιδίον τούτο εδόθη εις ημάς τους πιστεύοντας διότι αυτό δεν εδόθη εις τους απίστους δι΄αυτούς γάρ ο Χριστός δωρεάν εγεννήθη και δωρεάν απέθανεν. Όθεν δικαίως κατηγορεί αυτούς ο Θεολόγος Γρηγόριος λέγων ΄΄Πρός ταύτα τί φασίν ημίν οι συκοφάνται; οι πικροί της θεότητος λογισταίμ (οι άπιστοι και αιρετικοί); οι κατήγοροι των επαινουμένων; οι σκοτεινοί περί το φώς; οι περί την σοφίαν απαίδευτοι; υπέρ ών ο Χριστός δωρεάν απέθανε; τα αχάριστα κτίσματα; τα του πονηρού πλάσματος;΄΄ (Λόγος εις την Χριστού Γέννησιν)».
Όταν ο Χριστός, ο Λόγος του Θεού, γίνει δεκτός απο τους ανθρώπους, τους ελευθερώνει απο την αλογία των παθών. Όπου δεν βασιλεύει ο Χριστός, τα πάθη κυριεύουν και βασανίζουν τους ανθρώπους. Ο Απόστολος Παύλος προειδοποιεί ότι στους εσχάτους καιρούς οι άνθρωποι θα γίνουν «φίλαυτοι, φιλάργυροι, αλαζόνες, υπερήφανοι, βλάσφημοι, γονεύσιν απειθείς, αχάριστοι ανόσιοι(ασεβείς), άστοργοι, άσπονδοι(αδιάλλακτοι),διάβολοι (διαβολείς), ακρατείς, ανήμεροι (σκληροί), αφιλάγαθοι, προδόται, προπετείς, τετυφωμένοι (αλαζόνες), φιλήδονοι μάλλον ή φιλόθεοι»(Β’ Τιμοθ. γ’ 2-4).
Παρόμοια συμπτώματα διαπιστώνουμε και στην ελληνική κοινωνία μας. Συμπτώματα που φανερώνουν και την αχαριστία μας προς τον ευεργέτη μας Κύριο.
Δεν θέλω να σκιάσω την χαρά της εορτής αλλά να αναφερθώ επιγραμματικά σε αμαρτωλές καταστάσεις, για τις οποίες όλοι πρέπει να μετανοούμε, να ανησυχούμε, να αγωνιζόμαστε, να προσευχώμαστε.
Αντίθετες δυνάμεις προσπαθούν φανερώς και αφανώς να αποχριστιανίσουν τους ορθόδοξους λαούς. Σύγχρονοι Ηρώδαι ζητούν να αποκτείνουν «την ψυχήν του παιδίου»(Ματθ. β’ 20). Να σκοτώσουν την πίστη των Χριστιανών στο «νέον παιδίον, τον πρό αιώνων Θεόν».Αποτέλεσμα της αμβλύνσεως της πίστεως στον Θεό είναι η άμβλυνσις των ηθών. Αντιχριστιανικά ήθη προβάλλονται ως απελευθέρωσις του ατόμου και επιδιώκουν να αντικαταστήσουν τα ελληνορθόδοξα ήθη μας. Πολλά απο τα Μ.Μ.Ε. συναγωνίζονται στην προβολή της διαφθοράς. Οι ίδιες οι μητέρες σκοτώνουν τα έμβρυα τους με τις εκτρώσεις υπερβαίνοντας και αυτόν τον Ηρώδη.Οικογένειες διαλύονται για ασήμαντες αιτίες. Η συζυγική πίστις θεωρείται παρωχημένη. Τα καζίνο και τα τυχερά παιχνίδια σπρώχνουν τους ανθρώπους στην εξαθλίωση και στις αυτοκτονίες. Πεινασμένες γυναίκες απο τις ανατολικές χώρες εξαπατώνται και ρίπτονται στα διαφθορεία. Ο παράνομος χρηματισμός υπευθύνων προσώπων και η δωροδοκία είναι συνήθης πρακτική. Τα νιάτα μας σαπίζουν με τα ναρκωτικά και οδηγούνται ως πρόβατα επί σφαγήν στα νυκτερινά καταγώγια. Οι ντισκοτέκς, στις οποίες ξενυκτούν οι περισσότεροι νέοι, ανοίγουν στις 12 το μεσονύκτιο και κλείνουν στις 6 το πρωϊ, για να εμποδίζονται τα παιδιά απο τον εκκλησιασμό της Κυριακής. Τα παιδικά έντυπα, παιγνίδια και προγράμματα τηλεοράσεως προβάλλουν μάγους, μάγισσες και σατανάδες, για να εθίσουν τα παιδιά στην σατανολατρία και μάλιστα κατά την ώρα της κυριακάτικης Θείας Λειτουργίας. Η χριστιανική κατεύθυνσις της παιδείας και το μάθημα των θρησκευτικών όλο και περισσότερο υποβαθμίζονται, όχι μόνον με άνωθεν εντολές αλλά και απο κάποιους εκπαιδευτικούς που μεταδίδουν στους μαθητάς τον αθεϊσμό.
Πολλά νέα παιδιά πάσχουν απο έλλειψι νοήματος, γιατί η κοινωνία μας δεν τους προσφέρει στόχους υψηλούς, για τους οποίους αξίζει να ζή και να αγωνίζεται ένας νέος άνθρωπος, ούτε και ρπότυπα ανωτέρας ζωής. Η κρίσις νοήματος και η ανεργία οδηγεί πολλούς νέους στην απελπισία και σε απονενοημένες διεξόδους.
Η κατάστασις γίνεται ακόμη πιο ανησυχητική, όταν λάβουμε υπ’ όψιν την διάδοση των ποικίλων αιρέσεων που κατευθύνονται απο ισχυρά εξωελληνικά κέντρα, την προσπάθεια της παπικής διπλωματίας να διεισδύσει στον ορθόδοξο χώρο, τους κινδύνους που μας απειλούν απο την παγκοσμιοποίηση και την Νέα Τάξη Πραγμάτων που προϋποθέτει την επικράτηση της πανθρησκείας μέσω πανθρησκειακών εκδηλώσεων. Την Νέα Τάξη και την Νέα Εποχή υπηρετεί και η κίνηση επιστροφής στην θρησκεία της Αρχαίας Ελλάδος, διότι τάχα ο Χριστιανισμός είναι ξενόφερτος στον τόπο μας ως έχων ιουδαϊκή την προέλευση. Σοβαρή απειλή για την ελληνορθόδοξη ταυτότητα του λαού μας αποτελέι ο επερχόμενος κίνδυνος εκμουσουλμανισμού της χώρας και η ανοχή που επιδεικνύεται γι’ αυτό.
Όλα αυτά μαρτυρούν για τη κρίση που περνά η κοινωνία μας. Κρίση που στο βάθος εκφράζει και αποστασία απο τον Θεό των Πατέρων μας. Το φαινόμενο δεν είναι μόνο ελληνικό, είναι δυστυχώς παγκόσμιο. Καθώς γράφει ο μακαριστός π. Σωφρόνιος Σαχάρωφ: «Εκτός απο σπάνιες σχεδόν περιπτώσεις, όλη η ανθρωπότητα ζεί σε κατάσταση ακηδίας. Οι άνθρωποι έγιναν αδιάφοροι για την σωτηρία τους. Δεν αναζητούν τη θεία ζωή. Περιορίζονται στα σχήματα της σαρκικής ζωής, στις καθημερινές ανάγκες, στα πάθη του κόσμου και τις συμβατικές πράξεις».(Περί Πνεύματος και Ζωής, σελ.21). Παρ’ όλα αυτά ο Κύριος δεν έχει πάρει το έλεος Του απο μας. Υπάρχει ακόμη λαός πιστός, λαός μετανοών, λαός προσευχόμενος, λαός που δεν κλίνει το γόνυ στους σύγχρονους Βάαλ. Χάριν αυτών ο Κύριος σώζει την πατρίδα μας.
Προσερχόμεθα και εμείς ταπεινοί προσκυνηταί στην αγία φάτνη της Βηθλεέμ. Με ευγνώμονα καρδία δοξολογούμε και προσκυνούμε τον νηπιάσαντα Κύριο. Τον παρακαλούμε να δεχθεί την μετάνοια και την πτωχή μας αγάπη. Να μας χαρίσει τον θείο φωτισμό Του, ώστε να ανταποκριθούμε στην άπειρη αγάπη και συγκατάβαση Του. Να επιβλέψη ιλέω όμματι σε όλη την ανθρωπότητα, καταπραϋνων τους δυνάστας των λαών και τα έθνη τα τους πολέμους θέλοντα. Να οδηγήσει τους ποιμένας της Εκκλησίας σε αγιότητα βίου και σταθερή ομολογία της Ορθοδόξου Πίστεως, ώστε τα ορθόδοξα ποίμνια να τους ακολουθούν θεαρέστως. Να λάμψη το Φώς του Ευαγγελίου στους λαούς που λόγω απιστίας το έχασαν και στους λαούς που δεν το εγνώρισαν. Να έλθη η επί της γής ειρήνη και η του Θεού ευδοκία στις καρδιές μας, στην πατρίδα μας, στον κόσμο μας.

Αρχιμ. Γεώργιος Κ.Ι.Μ.Γ.

Η ΧΑΡΑ ΤΩΝ ΘΛΙΒΟΜΕΝΩΝ
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΙΕΡΙΣΣΟΥ ΚΑΙ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ
ΜΟΝΑΣΤΙΚΟΣ ΟΙΚΟΣ
ΠΑΝΑΓΙΑ Η ΧΑΡΑ ΤΩΝ ΘΛΙΒΟΜΕΝΩΝ